“U borbi protiv nasilja u porodici u Crnoj Gori donesene su zakonske regulative, Zakon o nasilju, zatim se ista problematika rešava krivičnim zakonom, prekršajnim postupcima ali i međunarodnim pravnim aktom. To je konvencija Savjeta Evrope o sprečavanju i suzbijanju nasilja nad ženama i nasilja u porodici. Konvencija Savjeta Evrope predviđa opšte i specijalizovane usluge za prevenciju u borbi prortiv nasilja. Opšti uslovi predviđaju pravnu, socijalnu, zdrastvenu i finansijsku pomoć. Specijalizovane usluge omogućavaju kratkoročnu i dugoročnu specijalizovanu podršku žrtvama nasilja”, poručuje Antović.
Crna Gora je, kako dodaje, ratifikovala konvenciju čime je preuzela obavezu da mijenja i usklađuje zakone koji se odnose za žaštitu od nasilja, da obezbijedi resurse za prevenciju i zaštitu od nasilja kao i novčana sredstva za finansiranje tih aktivnosti i servisa.
“Kakva je naša realnost u odnosu na primjenu konvencije Savjeta Evrope? Smanjenje nasilja nema bez aktivnog učešća lokalne zajednice. Na lokalnom nivou je neophodno razvijati servise za prevenciju kao i pružanje pomoći zbrinjavanja žrtvama nasilja. U tom kontekstu treba li reći da čitav primorski region nema nijedno sklonište ni krizni prihvatni centar za žrtve nasilja. Nema registrovanih urgentih hranitelja kao jedan od servisa za urgentno zbrinjavenje djece. Primorje je rizičnije tokom ljeta za takva dešavanja. Uzmemo li u obzir da turizam ne donosi samo novac nego sa ljetom idu i mnogi problemi koji se u socijalnom kontekstu (skitnja, prosjačenje, prostitucija…) moraju rješavati? Ostaje jedina mogućnost deportovati naše turiste do granice zajedno sa maloljetnom djecom. Takvo postupanje sa žrtvama nasilja još ako ima djece je u sukobu sa pravima žrtve kao i sa svim pravima i konvencijama koje se odnose za zaštitu djece. A potpisnici smo konvencije”, poručuje Antović.
Sa istom konvencijom članice potpisnici su, objašanjava, obavezne da omoguće i specijalizovane usluge podrske za sve žrtve nasilja i djecu za oporavak od nasilja.
“Psiho-socijalna pomoć žrtavama nasilja je kao usluga mrtvo slovo na papiru. To je usluga koja se pruža i žrtvi nasilja kao i nasilniku. Kod nas je praksa da se nasilnik kažnjava i druga pomoć je uskraćena.
Izostanak prave i stručne pomoći žrtvi nasilja jeste nasilje. U ovakvim uslovima kod nas žrtva nasilja je dvostruka žrtva. Jedno nasilje je u porodici to je direktno nasilje, a indirektno nasilje trpi u momentu kada pođe da traži put za svoju zaštitu. Jasno i precizno u istoj konvenciji je napisano: Članice će se uzdržati od učešća u bilo kakvom činu nasilja i obezbijediti da državni organi, zvaničnici, službenici, ustanove i drugi akteri koji nastupaju u ime države postupaju u skladu sa ovom obavezom”, navodi Antović.
Kako poručuje, zdrava porodica je uslov svih uslova za zdravo i prospreritetno društvo, a Demokrate će u svom radu raditi na na jačanju porodičnih potencijala.
“Za jačanje porodičnih kapaciteta neophodno je aktivno, stručno kao i sistemski pristup rešavanju problema. Što znači aktivna uloga, uloga države i lokalne zajednice. Aktivno učešće nevladinog sektora. Razvijanje privatnog sektora za pružanje socijalnih usluga koje je u Crnoj Gori izostalo koje je takođe je predviđeno istom konvencijom. Takav sistemski pristup sa stručnim i osposobljenim kadrom i uz punu primjenu svih odredbi iz Konvencije Savjeta Evrope je prvi korak za rešavanje nasilja u porodici i zaštita djece kao najrizičnije populacije”, zaključuje Antović.
