Pruga Beograd-Bar je međudržavna željeznička linija izgrađena u vrijeme SFR Jugoslavije, dužine 476 kilometara. Izgradnja je trajala 25 godina, u periodu od 1951. do 1976. godine.
Prvi voz ka Baru iz Beograda krenuo je 30. maja 1976. godine i time je uspostavljen redovan saobraćaj.
Dva dana ranije, 28. maja, prugom je prošao “Plavi voz”, u kome je prvi putnik bio maršal Josip Broz Tito sa suprugom, Jovankom, i državnim rukovodstvom svih republika i Federacije.
Na teritoriji Srbije se nalazi 301 kilometara, a na teritoriji Crne Gore 175 kilometara. Najviša tačka pruge je u Kolašinu, 1.032 metara. Najveći uspon je na deonici Podgorica-Bijelo Polje 25 promila. Granična stanica između država je Gostun.
Prilikom gradnje pruge se nije puno obratilo pažnje na činjenicu da devet kimometara pruge prolazi kroz teritoriju Bosne i Hercegovine, ali je to kasnije postalo prilično zanimljivo. Na teritoriji Republike Srpske danas postoji stanica Štrpci, ali tu voz ne staje već služi samo kao stanica za posebne situacije.
Postoji 254 tunela u ukupnoj dužini 114,4 kilometara, što iznosi 24 odsto dužine pruge.
Najduži tunel je “Sozina” na dionici Podgorica—Bar od 6.170 metara. Sljedeći tuneli po dužini su “Zlatibor” (6.139 metara), “Trebješnica” (5.170 metara), “Goleš” (4.949 metara), “Ostrovica” (3.831 metara) i “Mojkovac” (3.243 metara).
Duž pruge postoji 234 mosta u ukupnoj dužini od 14,6 kilometara. Od toga je 206 betonskih mostova dužine 10.760 i 28 čeličnih mostova dužine 3.833 metara. Najduži i najatraktivniji most jeste onaj iznad Male Rijeke, a za njim po dužini ističu se i mostovi “Ljuboviđa” (450 metara) i Uvac” (308 metara).
