Kako navodi u saopštenju, zdravstveni sistem jedne države predstavlja mjeru vrijednosti jednog društva i od njega se očekuje, sa jedne strane, da na organizovan, kvalitetan i brz način odgovori potrebama stanovništva za zdravstvenim uslugama i obezbjedi što bolju zdravstvenu zaštitu građana, a sa druge strane da obezbijedi pristojne uslove za rad i život zdravstvenih radnika.
“Posebno se uočava nedostatak specijalista na pojedinim odjeljenjima opštih bolnica, kao i nedostatak nekih specijalnosti na teritoriji Crne Gore.U pojedinim opštim bolnicama , s obzirom na broj stanovnika koji njima gravitira i sve veću učestalost oboljevanja od pojedinih bolesti, stekli su se uslovi i za dobijanje subspecijalista u tim ustanovama. Nije rijetkost da na nekim odjeljenjima opštih bolnica imamo samo jednog ljekara specijalistu koji pet dana u nedelji radi ambulantni dio posla pregledajući veliki broj pacijenata, koji uz to mora da vodi i organizuje rad odeljenja,a neki od njih imaju i operativni dio rada . Uz nadljudske napore tih ljekara pregleda se veliki broj pacijenata, pa i pored toga liste čekanja za pregled su duge, pacijenti čekaju i po nekoliko mjeseci,nekada i za rutinske preglede”, navodi Mitrović.
On smatra da su posljedice toga nezadovoljstvo i umor i pacijenata i ljekara, a ako taj ljekar zatraži godišnji odmor, tek onda nastaju problemi, odeljenje ostaje bez i jednog ljekara, dok pacijenti najviše ispaštaju, čekajući na pregled ili određeni nalaz mjesec,dva ili više dana.
“Kome takvo stanje odgovara- pitanje je. Pacijentima i odgovornim ljekarima sigurno ne. Danas u Crnoj Gori nemamo niti jednog ljekara specijalistu alergologa, u opštim bolnicama širom Crne Gore nedostaje anesteziloga, radiologa, patologa, pedijatara…To je veliki problem, s obzirom na to da se zna koliko dugo vremena treba da prođe da se dobije ljekar specijalista. Nedostatak finansijskih sredstava i određeni zakonski okvir ne mogu da budu izgovor za nezapošljavanje mladih ljekara koji su najveći i najvažniji resurs u sistemu zdravstva. Podmlađivanje ljekarskog kadra treba da bude kontinuitet, a ne izuzetak”, poručuje Mitrović.
Demokratska Crna Gora smatra da je najveći problem razvoja ljudskih resursa u zdravstvu nepostojanje jasnog sistema upravljanja i pravovremenog vođenja kadrovske politike koji bi omogućili stvarnu i pravu projekciju potrebe i dovoljnosti ljekara kako na primarnom tako i na sekundarnom i tercijarnom nivou zdravstvene zaštite u odnosu na broj stanovnika koji gravitira određenoj zdravstvenoj ustanovi.
“Svakako treba ponuditi svim zdravstvenim radnicima pristojne uslove za rad i život, naročito u pojedinim regionima naše zemlje kako bi ih zadržali i ne bi dozvolili interne i eksterne migracije koje imaju negativne posledice po naš zdravstveni sistem”, smatra Mitrović.
Takođe, dodaje on, mora postojati jasan strateški plan rješavanja nedostatka kadra na svim nivoima zdravstvene zaštite koji jasno detektuje specijalizacije za kojima postoji potreba s obzirom na učestalost oboljevanja.
“Na taj način, optimizacijom broja ljekara, između ostalog, napravili bi krupan korak u stvaranju efikasnog i djelotvornog sistema zdravstva, gdje se otvara mogućnost šire ponude zdravstvenih usluga, a samim tim i smanjenje troškova liječenja pacijenata u drugim državama. Uz još bolje tehnološke uslove, takav sistem bi bio sposoban da zadovolji većinu zdravstvenih potreba naših građana”, zaključuje Mitrović.
