Poslije 12 godina, kako smatraju Šveđani, na ovaj zločin biće stavljena tačka. U ćeliji je naručilac i pomagač. Nedostaju još Nikčević i Slavko Milošević (37). Prvog je skandinavska policija locirala u Novom Sadu. Juna ove godine u Stokholmu je organizovana velika akcija, sa helikopterima i psima tragačima, a tamošnji mediji su objelodanili da je bilo riječi o hapšenju jednog od dvojice bjegunaca, ali da je on opet uspio da umakne. Nagađalo se da je riječ o Miloševiću.
Nikčević i Milošević su danas među 10 najtraženijih kriminalaca u Švedskoj, čija je policija nedavno intenzivirala potragu za njima, ali i kontakte sa kolegama širom svijeta. U sklopu toga je poslat i zahtjev Srbiji sa molbom da se provjere operativni podaci da se jedan od njih dvojica krije u Novom Sadu i da se on uhapsi.
Kompletnu “priču” oko mreže zločinaca, koja je učestvovala u ubistvu skandinavskog “kralja kocke”, otvorio je Nenad Mišović, zvani Debeli, rodom iz Aranđelovca. On je u švedskom zatvoru, kao jedan od učesnika likvidacije. Krajem decembra 2007, u intervjuu za jednu stokholmsku televiziju, Mišović je objelodanio imena Radeta Kotura kao naručioca ubistva, a Nikčevića i Slavka Miloševića, kao počinioce. Obojica su, kako je tvrdio, zbog ubistva Đokića doputovala iz Crne Gore.
“Kotur mi je rekao da ima posao za mene – da ubijem Ratka Đokića, jer mu je smetao u njegovom poslovanju s automatima. Odgovorio sam da mogu da ga štitim, ali da ne ubijam ljude. Znao sam sve o pripremi te likvidacije. Znao sam da je Kotur našao druge ljude koje je angažovao da ubiju Đokića, ali lično nijesam učestvovao u ubistvu”, ispričao je tada Mišović.
Nekoliko mjeseci prije Mišovićevog izlaska u javnost, Koturu su stavljene lisice u Londonu, u velikoj akciji policija više evropskih zemalja. Teretio se za naručivanje najmanje tri likvidacije, kao i pripremu još desetak, ali i pranje para, utaju poreza… Prema tvrdnjama geteborskog suda, smrt po nalogu Kotura, pored ostalih, izbjegli su Saša Petrovski, 16. septembra 2002. u predgrađu Stokholma, i Vuk Šarović, 31. maja 2004. godine u Geteborgu.
Švedsko tužilaštvo je objelodanilo da postoji svjedok koji tvrdi da je Kotur sačinio listu od desetak ljudi za odstrijel i da pored imena jednog švedskog biznismena stoji brojka od 100.000 eura, koliko je Kotur, navodno, bio spreman da plati za likvidaciju. Đokić, međutim, nije imao sreće.
Nekoliko godina poslije istrage, švedska policija je raspisala potjernice za njegovim ubicama – Nikčevićem i Miloševićem, obojica rodom iz Nikšića i sa ličnom kartama iz Bara. Oni su bili označeni kao direktni izvršioci zločina.
Policijski “insajder” Mišović, čiji je DNK pronađen u kolima iz kojih je pucano na Đokića, osuđen je na doživotnu robiju. Samom činu likvidacije prethodila je jurnjava kolima po stokholmskim ulicama, a žrtva je na kraju izrešetana ispred tržnog centra.
Kotur je u Geteborgu osuđen na 14 godina zatvora zbog naručivanja ubistava Saše Petrovskog, Vuka Šarovića i Ratka Đokića, nezakonitog kockanja i utaje poreza u iznosu od 100 miliona eura. Šarović i Petrovski preživjeli su atentate.
Ime Ratka Đokića dugo se vezivalo za Željka Ražnatovića Arkana, ali i druge momke sa ovdašnjih prostora, koji su se zbog “poslova” otisnuli u Švedsku. On se pominjao i u jeku “duvanske afere” koja je potresla Balkan. Pored njega, sa trgovinom cigaretama povezivan je i njegov brat od tetke Baja Sekulić, koji je, takođe, ubijen.
Tužilac u ovom slučaju Ola Sjostrand, izjavio je da nema nimalo sumnje ko je naručio ubistvo, a ko ubio Đokića, niti kako se to odigralo.
“Radi se o brutalnom ubistvu, dobijali smo mnogo dojava zbog čega se ovo ubistvo dogodilo i ko ga je naručio od prvog dana pa do danas. Ušli smo u trag jednom od izvršilaca i daljom istragom identifikovali sva tri izvršioca tog ubistva. Nenad Mišović je uhapšen i osuđen. Imamo i dvojicu koje mi nazivamo pucači i koji su i dalje u bjekstvu, ali su na međunarodnoj potjernici”, kazao je on.
