Prema podacima koji su Danu dostavljeni iz Ministarstva pravde, većina molbi za smanjenje trećine zatvorske kazne odbije se kao neosnovana.
Naime, Komisija svakog mjeseca razmatra oko 50 tih zahtjeva, što znači da ih godišnje uputi oko 500 zatvorenika, a manje od pola njih bude usvojeno.
„Dosadašnja praksa pokazuje da se sjednica Komisije za uslovni otpust zakazuje u prosjeku jednom mjesečno. U prosjeku se na mjesečnom nivou razmatra oko 50 molbi osuđenih lica za uslovni otpust. U 2014. godini 192 molbe za uslovni otpust usvojene su od strane Komisije za uslovni otpust“, saopštili su iz Ministarstva pravde za Dan.
Kriminolog Velimir Rakočević prokomentarisao je da ovaj broj jeste veliki, imajući u vidu broj osuđenika koji se nalaze u zatvoru, i upozorio da nadležni treba da povedu računa o tome kojim osuđenicima je dozvoljen uslovni optust, odnosno skraćenje kazne.
„Imajući u vidu da se prosjek broja zatvorenika u zatvoru kreće oko 600, broj od 192 usvojene molbe za uslovni otpust jeste veliki. Zbog moguće zloupotrebe te zakonske mogućnosti nadležni treba da povedu računa da skraćenje kazne dobiju samo počinioci djela iz nehata, kao što su osuđeni za djela iz saobraćaja ili nužne samoodbrane, ali ne i izvršioci najtežih krivičnih djela, jer nije moralno nagrađivati te osuđenike“, kazao je Rakvčević u izjavi za Dan.
Prema važećem zakonu, uslovno se može otpustiti lice koje je izdržalo dvije trećine kazne zatvora, a posebno polovinu kazne ili kaznu od četrdeset godina, ako se popravilo toliko da se može očekivati da će se na slobodi dobro vladati, a naročito ukoliko se očekuje da do isteka vremena za koje je izrečena kazna neće učiniti novo krivično djelo.
