Kako se navodi u pismu, to odmaralište će biti neminovno namijenjeno isključivo za visoko platežnu klijentelu i njene prohtjeve.
“Mi smo zabrinuti što nije došlo do široke nacionalne i međunarodne javne debate i razmjene mišljenja o razvoju, svrsi i višestrukom potencijalu za rehabilitaciju ove jedinstvene tvrđave. Imajući u vidu istorijski i simboličan značaj tvrđave Mamula, njene zadivljujuće karakteristike i prirodni položaj, a iznad svega njenu relevantnost i vrijednost njenog potencijalnog korišćenja za Crnu Goru kao i za širu međunarodnu zajednicu, ne ulazeći u finansijske i druge detalje Ugovora o Dugoročnom Zakupu i njegove konkrektne i neopipljive implikacije za Crnu Goru i njen narod – mi želimo da predložimo da, prije nego što Skupština uzme u razmatranje i donese odluku o Ugovoru, ovaj predmet i alternativne mogućnosti za adaptaciju i korišćenje tvrđave Mamula, ukljućujući prijedloge zainteresovanih strana, budu dodatno razmotrene i prodiskutovane u Skupštini, kao i šire u javnim forumima”, navodi Gali u Otvorenom pismu Krivokapiću.
On smatra, da je tvrđava Mamula pogodna za korišćenje tokom čitave godine kao javna institucija ili fondacija posvećena ciljevima mira, razvoja i međunarodne saradnje.
Kao višenamjenska ustanova, adaptirana tvrđava bi mogla da se koristi na više načina.
“Kao jedna izuzetno dostupna, ali u isto vrijeme skrovita, intimna i bezbjedna lokacija i širom svijeta poznato mjesto i stečište, na neutralnom terenu, koje bi se koristilo za međunarodne sastanke i pregovore, uključujuci i susrete svjetskih lidera na najvišem nivou. Kao institucija za seminare, radne sastanke i manje konferencije na kojima bi se sastajali akteri raznih profila koji su zainteresovani za i bave se globalnim problemima koji se tiču čovječanstva, problemima kojima bi tvrđava Mamula bila posvećena. Kao usamljeno mjesto za akademsko razmišljanje, studije i razmjenu mišljenja ograničenog broja svjetski poznatih gostujućih naučnih radnika, mislilaca i ličnosti iz javnog života, koji bi boravili izvjesno vrijeme u tvrđavi, većinom van sezone i u periodu nepogodnih vremenskih prilika, izolovani od spoljneg svijeta, radeći na svojim projektima”, naveo je između ostalog Gali.
Gali takođe predlaže da se tvrđava Mamula, koja je bila sagrađena za ratne ciljeve i svrhe i koja je uglavnom bila korišćena kao zatvor za internaciju, mučenje i pogubljenja tokom dva svjetska rata, pretvori u objekat i instituciju koja bi bila u službi mira i međunarodne saradnje.
“Tvrđava Mamula treba da postane simbol zajedničkih ciljeva i stremljenja čovječanstva, i da se razvije u izvorište i rasadnik misli, inicijativa, rješenja i akcija koje su od opšteg javnog interesa i u interesu globalnog javnog dobra. Treba da postane međunarodno obilježje s kojim ce se Crna Gora i njen narod ponositi i koje ce biti dosljedan spomenik njihovoj znamenitoj istoriji i nacionalnim stremljenjima, a i biti u skladu s proglasenim ciljem Crne Gore da postane “ekološka drzava”. U cilju toga, mi želimo da predložimo Vama i Skupštini da razmotrite da se odluka o Ugovoru o Dugoročnom Zakupu Ostrva Lastavica sa tvrđavom Mamula odloži, dok se ne obavi detaljna studija, kao i razmatranje i razmjena mišljenja o mogućim alternativnim rješenjima, uključujući prikupljanje sredstava i uopšte finansiranje odgovarajuće rehabilitacije tvrđave Mamula i ostrva Lastavica, i njihove adaptacije za dogovorene svrhe. Krajnji cilj treba da bude da predloženo rješenje ima viziju, uživa široku podršku javnosti i bude na bazi konsenzusa”, zaključuje se u Otvorenom pismu koji su potpisali Butros Butros-Gali, Federiko Major, bivši Generalni direktor UNESCO, Ašok Khosla, Predśednik Savjeta Međunarodne Unije za zaštitu prirode (IUCN) od 2008. do 2012, Roberto Savio, Predsjednik Emeritus, Inter Press Servisa i Mauris F. Strong, Generalni sekretar UN Konferencije o čovjekovoj okolini 1972.
