Oni su reagovali na povodom izjava na jučerašnjoj promociji programa rada Reformskog sindikata Crne Gore na čelu sa bivšim generalnim sekretarom SSCG Markom Nikčevićem.
Saopštenje prenosimo u cjelosti
Rukovodstvo novoformiranog “Reformskog sindikata”, a koje je na žalost svojevremeno bilo i rukovodstvo Saveza sindikata Crne Gore je u toku svog mandata u ovoj radničkoj asocijaciji jasno pokazalo koliko su spremni i sposobni da ukazuju “na pogrešne odluke” i nesposobnost kreatora aktuelne ekonomske politike i da rješavaju ključne probleme građana. Podsjećamo javnost da su sva prethodna, ružna, događanja koja su zadesila SSCG bila za vrijeme mandata Marka Nikčevića. U tom vremenu granskim sindikatima bio je zabranjen ulazak u svoje službene prostorije, članstvo nije moglo slobodno da pristupi prostorijama SSCG, gdje je bilo angažovano, što je nezapamćeno u svjetskom sindikalnom pokretu, privatno obezbjeđenje i gdje je ulazak u prostorije SSCG bio omogućen “samo na dugme”.
Za taj jednoipogodišnji period ,,vladavine Marka Nikčevića” SSCG je bio “zavijen u crno”.
U toku te samovoljne diktatorske vladavine pitanja zaposlenih, članstva SSCG, nikada nijesu bila predmet njegovog interesovanja, jer je bilo najbitnije ostvarivanje njegovih ličnih interesa. Angažovanje privatnih agencija po raznim osnovama plaćano su od strane radničkog novca, a koliki su ti iznosi i kolika dugovanja je ta “reformska” struktura nekada čelnika SSCG, ostvarila najbolje zna akutelno rukovodstvo SSCG.
Pitamo se da li reformu predstavlja, sa čime i javnost odlično upoznata, zaključivanje ugovora o radu za generalnog sekretara Nikčevića, uz podršku ljudi koji su i sada uz njega, a kojim je određena sramna visina zarade za čelnika jedne ovakve asocijacije, uz još sramniju otpremninu od skoro 100.000 eura radničkog novca. Međutim, to su svakako pitanja sa kojima se bave nadležni organa i o kojima će konačnu riječ dati isti. Sasvim je sigurno da sindikalni pokret u Crnoj Gori ne zauzima adekvatnu poziciju, već problem predstavlja, ne nepostojanje sindikalnog duha i pravih sindikalnih aktivista već postojanja “sindikalnih oportunista” koji sindikat vide kao centar za ostvarivanje sopstevnih interesa pa i polazište za ostvarenje eventualnih političkih afiniteta, a što je SSCG u toku mandata prethodnog rukovodstva odlično osjetio na sopstvenoj koži.
U prilog ovome jasno govori i prethodna promocija programa ovog Reformskog sindikata koje više ličila na promociju političke partije, a na promociju sindikata. Očigledno ambicije ovog lica koje nijesu urodile plodom u SSCG, gdje je takođe pokušao da se ustoliči u političkog – sindikalnog lidera i dalje tinja.
Što se tiče izjave gospodina Blagote Erakovića koji je istakao da je Crna Gora jedina država koja u pregovorima sa Evropskom unijom nema sindikat radi njegove informisanosti podsjećamo ga da SSCG u ovom postupku aktivno učestvuje kroz članstvo svojih predstavnika u čak 13 pregovaračkih poglavlja gdje najviše članova ima za Poglavlje 2 – Sloboda kretanja radnika i Poglavlje 19 – Socijalna politika i zapošljavanje.
Napominjem da SSCG trenutno otplaćuje dugove koje je za svog mandata napravio ,,reformista” Nikčević, ali da uprkos tome aktivno djeluje i na sindikalnoj sceni kao reprezentativni socijalni partner. Zastupljeni smo u mnogim radnim grupama i učestvujemo u izradi raznih zakona i podzakonskih akata od intersa za zaposlene. Sada SSCG se konačno počeo baviti sindikalnim radoma, a ne radom u korist “intersnih ” grupa.
Svakako ne angažujemo bespotrebno agencije i obezbjeđenje čiji godišnje trošak za vrijeme rukovodstva Marka Nikčevića iznosio na desetine hiljada eura radničkog novca koji je očigledno bačen u vazduh iz hira uske grupe pojedinaca koji sada čine Reformski sindikat.
Što se tiče po njima ,,nepravedne” odluke Ministarstva rada i socijalnog staranja, a povodom upisa generalnog sekretara SSCG, podsjećamo da je ista donijeta shodno pozitivnim zakonskim propisima i potvrđena kako od strane Upravnog tako i od strane Vrhovnog suda, čiju presudu dostavljamo u prilogu.
Odakle pravo Erakoviću da komentariše dešavanja u SSCG s obzirom da je već duže vrijeme van organa SSCG.
Na kraju pitamo ove “reformiste” ako su istinski vođeni reformskim duhom i ako se njihov rad bazira samo u interesu članstva zbog čega tu svoju ,,reformu” nijesu sproveli u SSCG čiji su bili članovi i gdje su bili, na rukovodećim funkcijama, već idu ka dodatnom cijepanju sindikalnog pokreta.
Istakli bismo da Reformski sindikat na čelu sa samoproklamovanim sindikalnim liderom Nikčevićem, koga su jednoglasno na osnivačkoj skupštini izabrali s čak sva tri osnivača ovog sindikata, ne da nema hipoteku prošlosti nego ima ogromnu hipoteku koja će se teško moći u sindikalnom pokretu Crne Gore i prevazići i zaboraviti.
Upozoravamo i pozivamo članstvo i građanstvo da ne nasijedaju na ispraznu retoriku neostvarenih sindikalista čiji je jedini cilj ne “borba za dominaciju borbe i pravde” već borba za dominaciju ličnih interesa i neostvarenih ambicija.
