Aleksandar Nedić, koji je generalni sekretar Srpskog liberalnog savjeta SLS, najavio je u razgovoru za Politiku da će u procesu učestvovati brojni svjedoci, među kojima ima i javnih ličnosti.
“To su ljudi koje je Milan Nedić svojim odlukama spasao sigurne smrti strijeljanjem ili deportacijom u logore. Među njima su neki istaknuti komunisti, kao i veliki broj pripadnika pokreta Draže Mihajlovića”, kazao je Aleksandar Nedić.
On je istakao da će se tokom procesa “pokazati da Neićeva Vlada nije imala veze sa progonom i uništavanjem Jevreja u Srbiji i Beogradu”.
“To će skinuti ljagu sa Milana Nedića, ali i sa Srbije i Beograda. Naš pravni tim pripremio je 1.389 dokumenata koji potkrepljuju ove tvrdnje”, naglasio je Aleksandar Nedić.
Nedić još ističe da je njegov pradjeda spasao od istrebljivanja preko 350.000 Srba iz NDH i da zahvaljujući njemu niko iz Srbije nije bio mobilisan na Istočni front.
Aleksandar Nedić dodaje i da njegov pradjeda nije bio osnivač Banjičkog logora, već je, kako je rekao, to bila Komesarska uprava pod Milanom Aćimovićem, kao i da tadašnja vlada nema veze sa osnivanjem logora Sajmište.
Milan Nedić bio je načelnik Generalštaba Vojske Kraljevine Jugoslavije, a od 1939. i ministar vojske i mornarice.
Kako podsjeća “Politika”, zbog zalaganja za svrstavanje uz Hitlera, usljed nespremnosti Jugoslavije za rat, smijenjen je 1940. a reaktiviran godinu dana kasnije.
Prihvatio je mjesto predsjednika kvislinške vlade, a u oktobru 1944. beži u Austriju, da bi ga britanske snage isporučile Beogradu 1946. godine.
“Politika” podsjeća i da su beogradske novine 5. februara 1946. objavile da je Nedić izvršio samoubistvo u zatvoru, skočivši kroz prozor.
Njegovi potomci sada traže da se poništi uredba Vlade FNRJ iz 1949. godine, kojom se narodnim neprijateljima oduzimaju imovina i građanska prava, navodi “Politika”.
Milan Nedić nikada nije bio osuđen, niti je protiv njega podignuta optužnica.
Ako rehabilitacija uspije može se pristupiti restituciji Nedićeve imovine.
Beogradski dnevnik još podsjeća da je Nedićev testament sačinjen 4. aprila 1941. godine, prije napada Njemačke na Jugoslaviju.
Nedić i dvojica njegove braće, Boško i Milutin, posjedovali su 37 ari Zemunskog parka, dio zgrade u Nemanjinoj 35, gdje se danas nalazi Narodna banka Srbije, nekoliko placeva u Vrtlarskoj ulici u Zemunu i placeve u Grockoj.
