“U Novom Sadu su danas posjekli dva drveta koje je u ulici Ise Bajića moj tata Đorđe Balašević zasadio svojoj supruzi Oliveri kao poklon. Kad su zbog “uređenja” uredno posjekli prethodna stabla, dugo se niko nije pojavio da zasadi nova. Đole jeste. Jedno od tih mjesta bila je i saletla iz filma “Kao rani mraz” koju smo kao porodica poklonili Gradskom zelenilu. Na njoj je bila i pločica sa ugraviranim stihovima koju su fanovi uzeli za uspomenu, što je naravno, za oprostiti”, napisala je Beba Balašević.
“Na njima su isto bile male ugravirane pločice, svake godine nove za specijalan datum, koje su takođe nestajale brzo, nekom za uspomenu… Uz opravdanje da se “diže behaton” ili tome slično i ova dva drveta su zauvijek nestala. E, ali to je ipak mnogo više truda nego lijepo zatvoriti ulicu u centru grada, testeru u ruke i udri. Lakše je rušiti nego graditi i sjeći nego saditi. I shvatiće kad tad, da ne znaju šta je hlad”, završila je Beba svoj post na društvenoj mreži čuvenim Balaševićevim stihovima.
