Pisanje ove skraćenice u pravopisu nije ujednačeno. Ona se uglavnom piše velikim pisanim slovima, ponekad i sa tačkama između slova, a može se pisati i onako kako se izgovara – okej. Pretpostavlja se da je u uobičajenu upotrebu u engleskom jeziku OK ušlo još 1860. godine. Međutim, neke pretpostavke i teorije o porijeklu ove skraćenice vode nas u drevnu Grčku. Grčki izraz olla kaalla, skraćeno OK, znači “sve je u redu”, a koristili su ga grčki učitelji u vidu inicijala pri ocjenjivanju domaćih zadataka koji su zadovoljavali određene standarde. Grčki moreplovci su takođe koristili tu skraćenicu kao brz odgovor na pitanje u kakvom je stanju brod. To je bila i oznaka koja se stavljala na brodove nakon inspekcije.
Teorije koje sežu u nešto bližu prošlost pokušale su da povežu nastanak ove skraćenice sa Drugim svjetskim ratom, ali što se vojne terminologije tiče utvrđeno je da je OK mnogo starije od toga. Tako se pretpostavlja da izraz vodi poreklo još iz vremena američkog građanskog rata i da je nastao kao skraćenica za izraz zero killed ili nula poginulih; u prenesenom značenju to je ukazivalo da je bitka bila uspješna jer niko nije poginuo, pa se vremenom počelo koristiti za svaku situaciju iz koje je proizašlo nešto dobro i pozitivno.
Zvanično, OK je prvi put zabilježeno 23. marta 1839. godine u bostonskom listu Boston morning post, i to kao pomalo pogrešna skraćenica za izraz all correct, koji znači “sve je tačno” ili “sve je u redu”. Način skraćivanja ovog izraza bio je dio tradicije koji su šaljivi bostonski novinari koristili u svojim listovima kao svojevrsnu igru riječi. Fraza je izašla iz novina u svijet kada ju je izvjesni Martin van Burens koristio u svojoj izbornoj predsjedničkoj kampanji 1840. godine. On je bio rođen u mjestu Kinderhuk i otuda je nosio nadimak Old Kinderhook (Stari Kinderhužanin). To je, skraćeno, davalo OK, a to OK bilo je zgodno za političke slogane i izborne transparente.
Jedna zanimljiva teorija vodi nas u Britaniju u Šekspirovo vrijeme. OK je korišćeno u engleskim testamentima 1565. godine. Ovo OK potiče od riječi oak, što znači hrast. Od hrasta su izgrađivani brodovi u britanskoj mornarici i ono je bilo simbol čvrste, sigurne građe.
Takođe, u vrijeme nastanka prvih štamparija, OK se koristilo i kao štamparski termin da bi se označio onaj tekst kojem nisu potrebne nikakve tehničke ispravke, piše na jezikofil.rs
