Osnovni sud u Nikšiću je, u sporu bivših zaposlenih protiv Željezare Tosčelik, presudio da su svih deset radnika tog preduzeća nezakonito otpušteni, odnosno da nijesu prekršili nijednu radnu obavezu, kao i da je disciplinski postupak vođen na nezakonit način.
Iz Građanskog pokreta Ujedinjena reformska akcija (URA) su saopštili da je bivše radnike Željezare, kroz besplatnu pravnu pomoć koju im je ukazao taj pokret, zastupala advokatska kancelarija Terzić-Živković iz Podgorice.
“Sve je počelo pokretanjem disciplinskog postupka protiv radnika Željezare Toščelik koji su, nakon što su 16. aprila 2015. godine radili noćnu, a odmah 17. aprila jutarnju smjenu, odbili da istog dana ponovo rade i noćnu smjenu”, navodi se u saopštenju URA.
Da nije izolovan slučaj, kako su kazali, potvrđuje i podatak da su radnici, tokom vikenda, nerijetko radili i po 15 sati dnevno.
“I pored toga što je kompanija Tosčelik prije oko 20 dana primila pravosnažnu presudu, koja im nalaže da u roku od osam dana radnike vrati na posao, u saznanju smo da poslodavac ne poštuje odluku suda, zbog čega im prijete veoma ozbiljne zakonske kazne”, naveli su iz URA.
Iz URA su naveli da i pored tog konkretnog slučaja, kazne inspekcijskih organa potvrđuju raniju sumnju da investitor Demokratske partije socijalista (DPS), preduzeće Tosčelik, posluje nezakonito.
“U obrazloženju presude se navodi da njihova radna mjesta u nikšićkoj Željezari podrazumijevaju ekstremne uslove rada, koji zahtijevaju veliku koncentraciju i fizički napor, dok im je radno vrijeme takvo da prva četiri dana sedmice rade noćnu, a nedeljom jutarnju smjenu, s tim što nerijetko, nakon treće smjene, na zahtjev poslodavca rade i prvu smjenu”, dodaje se u saopštenju.
Iz GP URA su rekli da su uslovi u kojima radnička klasa danas funkcioniše nehumani, kao i da država omogućuje poslodavcima da izrabljuju svoje zaposlene i koriste ih kao jeftinu radnu snagu, pod konstantnom prijetnjom da, ukoliko ne prihvataju takve uslove, mogu odmah ići kući.
“Drastičnim slabljenjem lijevih politika i uticaja sindikata, ali i prihvatanjem hladnokrvnog kapitalističkog sistema, radnička klasa ostala je žrtva distributivne i statusne nepravde. Odnosno, radnici su kolateralna šteta tranzicije, pljačkaške privatizacije i DPS-ove ekonomske politike”, naveli su oni.
