Izložba radova crnogorskog slikara Gorana Ćetkovića biće otvorena večeras u 20 sati u Zavičajnom muzeju u Kolašinu. Postavku čine 32 nove slike koje pripadaju ciklusu ,,Glasovi tišine”, a izložbu će otvoriti istoričarka umjetnosti Draginja Kujović. Umjetnik za Pobjedu kaže da očekuje da će izložba biti veoma posjećena, jer je Kolašin njegov rodni grad.
Istu postavku nedavno je bila u prilici da vidi i publika u Mojkovcu, u sklopu progama razvoja kulture na sjeveru Crne Gore, pod pokroviteljstvom Ministarstva kulture. Ćetković je nedavno i dva rada „Svemir” i „Prolaznost” predstavio u okviru međunarodne izložbe moderne umjetnosti „Art to Science Science to Art” u beogradskoj galeriji „Progres“.
Ovu postavku organizovala je Tesla Science Foundation USA u okviru manifestacije „Teslin narod 2017”.
U razgovoru za Pobjedu, Ćetković se osvrnuo na izložbu u Beogradu, teme kojima se bavi, ali i na specifične nazive svojih slika…
Možete li nam reći nešto više o slikama izloženim u okviru postavke ,,Art to Science Science to Art” koja je inspirisana uticajem i preklapanjem naučnog i umjetničkog stvaralaštva?
“Poziv za učešće u ovom velikom projektu dobio sam od art direktorke Tesla fondacije i kustosa izložbe Milice Savić. Izložene slike nastale su u sklopu pomenutog ciklusa slika „Glasovi tišine“ sa kojim sam se u martu predstavio beogradskoj publici u galeriji „Singidunum”. Slike govore o duhovnim sferama čovjeka. Čovjek je predstavljen kao jedna planeta, planeta za sebe”.
Kakvi su Vaši utisci sa otvaranja izložbe u Beogradu?
“Osjećaj je fenomenalan. Biti dio ovog velikog međunarodnog projekta za mene je velika čast. Na izložbi se predstavilo 27 umjetnika iz čitavog svijeta. Kao jedini crnogorski predstavnik na ovoj izložbi mislim da sam svoje slikarstvo i svoju zemlju predstavio na najbolji mogući način o čemu svjedoče pozitivne reakcije stručne javnosti i mnogobrojne likovne publike u galeriji „Progres“. Samo učešće u sklopu ovog projekta je istovremeno veliko prizanje za svakog umjetnika učesnika. Dobitnik sam plakete sa likom Nikole Tesle jednog od najvećih genija u istoriji čovječanstva u čiju čast je i organizovana ova velika izložba. Ova izložba biće predstavljena i u Njujorku”.
Bavite se figurativnim slikarstvom koje ima skoro apstraktan izraz. Koliko je teško postići ono čemu težite „da slika stalno radi i da posmatraču daje signale”?
“U mom slikarstvu istovremeno se miješaju ekspresionizam i apstrakcija sa snažnom fantastikom. Tema je, kao i uvijek, čovjek, odnosno čovjekovo lice. To je adamski lik čovjeka koji je unezvijeren i uplašen, bačen u strahotni svijet. Sa lica čovjeka strgao sam masku i ispod nje se vidi drevno lice patnje i stradanja. To su forme koje istovremeno imaju i jaka psihološka značenja emocije, ali istovremeno se nalaze na granici apstrakcije što posmatraču uvijek daje mogućnost da vidi nešto novo”.
Posebnu pažnju poklanjate nazivima djela „Filozof”, „Glad”, „Samoća”… Kako oni nastaju prije ili nakon čina stvaranja?
“Kada naslikam jedno platno, onda ga i imenujem. Rad zasnivam na spontanosti i on ne trpi koncept”.
Često ističete da su najbitniji kontinuitet u radu i dosljednost u slikarstvu, bez obzira na sve okolnosti…
“Slikarstvo je put. Slikam, dakle postojim. Ili ste u tome ili nijeste. Svaki izgovor je naša slabost”.
