Dragica Tomas (1936–2015) glumica koja je s uspjehom tumačila brojne likove iz crnogorske, južnoslovenske i svjetske dramske literature koje su joj donijele najveća nacionalna i ondašnja jugoslovenska priznanja. Kritičari su je smatrali jednom od najvećih dramskih umjetnica u poslijeratnom crnogorskom teatru.
Dragica Tomas rođena je 26. juna 1936. godine u Peći. Završila je Državnu pozorišnu školu u Novom Sadu, a prvu pozorišnu ulogu odigrala je 1955. godine.
Prva je crnogorskom glumištu donijela Sterijinu nagradu na 20. Sterijinom pozorju (1975), za izvanredno tumačenje lika Jovane u predstavi „Ognjište”, u režiji Blagote Erakovića. Jedini je član CNP-a kome je pripala nagrada za životno djelo za naročite zasluge Sterijinog pozorja (2000). Dobila je i Trinaestojulsku nagradu (1968), nagradu grada Kotora, priznanje Udruženja dramskih umjetnika Crne Gore za životno djelo (1999), nagradu za životno djelo „Pavle Đonović“, priznanje Zaslužni kulturni stvaralac kojim je odlikovana od države Crne Gore, nagradu za doprinos pozorišnom stvaralaštvu „Veljko Mandić“ (2011), Veliku nagrada CNP-a (2012). Od 1999. godine počasni je član Crnogorskog narodnog pozorišta.
Bila je član brojnih festivalskih i drugih žirija i odbora, član glavnog odbora i žirija Sterijinog pozorja, Savjeta MESS-a u Sarajevu, odbora za dodjelu Trinaestojulske nagrade, član žirija za nagradu grada Titograda, predsjednik žirija na mnogim filmskim i pozorišnim festivalima u Beogradu, Zagrebu, Nišu, Mojkovcu, Užicama, Bijelom Polju, Nikšiću, Kotoru i td.
U Crnogorskom narodnom pozorištu odigrala je preko 60 uloga. Ostvarila je zapažen uspjeh tumačeći sestru Batrićevu u „Gorskom vijencu“, Anu u „Tehni“, Jovanu u „Ognjištu”, Katarinu Ivanovnu u „Braći Karamazov“, Hekubu, Zonu Zamfirovu, Gloriju, Madonu, Petrunjelu i druge. Značajne uloge ostvarila je u TV dramama i serijama.
Do posljednjeg dana igrala je u aktuelnim predstavama koje se nalaze na repertoaru Crnogorskog narodnog pozorišta: “Everyman Đilas”, “Prosidba i medvjed u jednom činu”, “The beauty queen”. Njena posljednja uloga bila je u predstavi „Everyman Đilas“ Radmile Vojvodić, u kojoj je tumačila lik majke Milovana Đilasa.
Dragica Tomas je najviše domete postigla tumačeći likove iz crnogorske dramaturgije, karaktere crnogorskih majki, sestara, supruga, i ti likovi su najčešće prelazili u simbole istrajnosti, strpljenja, humanosti i patnje – univerzalnog značenja.
Dragica Tomas je svojim životnim opredjeljenjem i umjetničkim aktivnostima neposredno dokazala privrženost crnogorskoj nacionalnoj kulturi i Crnoj Gori kao izvoru vlastitog samopouzdanja, kao neimar umjetnosti koja zahtijeva mnoge žrtve ali i donosi mnoga zadovoljstva i oplemenjuje onog koji daje i onog koji prima.
Doajen crnogorskog glumišta i prvak Crnogorskog narodnog pozorišta Petar Tomas je bio njen suprug.
Da li se neko sjeca njenih “crnogorskih” nastupa u parlamentu kao poslanice milovog i momirovog dps ? Sigurno se sjeca tadasnji poslanik Zarko Rakcevic !
Lijepo je sjetiti se Dragice Tomas, samo što ovdje nije napisano kojim povodom je ovaj tekt pisan. I mislim da je poslednja rečenica potpuno nepotrebna, jer Dragica Tomas nije bila poznata po tome što joj je suprug bio Petar Tomas nego po svemu ovome što je prije toga rečeno.