Rušenje Kamenog grada u Nikšiću i dan danas enigma

Kada pomenemo ime poznatog akademskog vajara Ratka Vulanovića ne možemo zaobići nepravdu koja je učinjena jednom od njegovih najvećih djela. Rušenje “Megalitskog kompleksa” ili “Kamenog grada” 2008. u Nikšiću, smještenog na prostoru između Saborne crkve i zgrade Centra za kulturu, za koji se može slobodno reći da je bio jedan od simbola grada Nikšića i dan danas je “enigma”.

Mišljenja smo da da je tu nepravdu lako ispraviti. Vratiti Nikšiću “Kameni grad”.

Ratko Vulanović je rođen u selu Laz kod Nikšića, 16. maja 1941. godine. Osmogodišnju školu završio je u Nikšiću. Godine 1959. upisuje Umjetničku školu u Herceg Novom koju napušta 1963. da bi upisao Akademiju likovnih umjetnosti u Beogradu gdje i diplomira 1968. godine. Postdiplomske studije završava 1971. godine. Još kao student počinje da izlaže na važnijim izložbama u Jugoslaviji, a 1965. dobija prvu nagradu za skulpturu na konkursu Saveza omladine Jugoslavije. Po završetku studija dobija status slobodnog umjetnika.

Član ULUS-a postaje 1969. godine, a 1972. dobija stipendiju iz fonda Moša Pijade nakon čega odlazi u Grčku gdje boravi izvijesno vrijeme.

Godine 1973. nalazi se u vajarskoj koloniji Beli Venčac, Aranđelovac. Tamo nastaju skulpture malog formata koje su kasnije izlagane u Beogradu, LJubljani, Rijeci, Titogradu, Zrenjaninu, Subotici… Na Venčacu radi od 1977. do 1985. godine.

U koloniji Kombinata aluminijuma Titograd boravi 1987. godine, nakon čega, 1988. godine, kao rezultat toga rada nastaje kompleks skulptura „Veliki predio“ za koji dobija „Politikinu“ nagradu. Godine 1986. dobija status istaknutog umjetnika grada Beograda.

Godine 1990. boravi u Radalju kod Zvornika gdje nastaju skulpture velikih dimenzija od granita. One se i danas nalaze u Jaloviku, Šapcu, Pančevu.

U Nikšić dolazi 1992. godine gdje započinje svoj „Kameni grad“.

Njegove skulpture krase: Danilovgrad, skulptura u mermeru; Ostrožac kod Bihaća, park skulpture; Slovenj Gradec, skulptura u kamenu; Podgorica, skulptura u aluminijumu, Aluminijumski kombinat; Budva, skulptura u kamenu na Trgu pjesnika, “Kapija Beograda”, Kameni grad na Adi Ciganliji u Beogradu, Kikinda, Aranđelovac…

Slikarstvom se bavi intenzivno od 1993. Učesnik je i četvrtog saziva međunarodne likovne kolonije „Akademija Jelena Anžujska“ u Gradacu kod Raške (2005).

Izlagao na brojnim kolektivnim izložbama u zemlji i inostranstvu, a samostalno: Beograd (1971, 1973, 1977, 1982, 1988, 1989, 2002); Zrenjanin (1977); Subotica (1977); Podgorica (1977, 1987, 1996); Nikšić (1992); Moskva (1993); Budva (1996); Bar (1997)…