Usamljenost se često opisuje kao epidemija 21. vijeka, posebno u nordijskim zemljama, gdje introvertni Skandinavci uživaju imidž uzdržanih, rezervisanih ljudi koji se drže po strani. Ljudi koji su društveno izolovani imaju gotovo dvostruko veći rizik da prerano umru, objavio je finski Institut za zdravstvenu zaštitu (THL).
U epidemiološkim anketama THL-a učestvovalo je blizu pola miliona ljudi. U studiji je korišćen materijal britanske “Biobanke“ kao i prilozi međunarodnih istraživača. Rezultati su objavljeni u naučnom magazinu “Lanset javno zdravlje“. U istraživanju su društvena izolacija i osjećaj usamljenosti identifikovani kao faktori povećanja rizika za preranu smrt. Usamljenost je povezana i sa drugim faktorima zdravlja, pušenjem, alkoholizmom, socio-ekonomskim problemima i simptomima depresije, koji svi doprinose riziku od prerane smrti. Uzgred, utvrđeno je da su izolacija i usamljenost jako povezani sa smrtnošću od kancera. Na kraju krajeva, korelacija između usamljenosti i rizika od prerane smrti pronađena je i kod muškaraca i žena, mlađih i starijih, hroničnih bolesnika i zdravih, objavio je finski javni servis.
“Društvo bi trebalo da obrati više pažnje na prevenciju usamljenosti, posebno društvene izolacije. Na to se može uticati, između ostalog, aktivnostima koje bi ujedinile društvenu zajednicu“, izjavio je rukovodilac istraživanja profesor Marko Elovanio za finski dnevnik “Hufvudstadsbladet“. Konstantna usamljenost je identifikovana kao zdravstveni rizik, čak i ako se osobe ne osjećaju usamljenim. Međutim, potreba za društvenim kontaktima smatra se individualnom, zbog čega se smatra da usamljenost ne nosi direktne prijetnje. Ipak, istraživači naglašavaju važnost društvenih i zdravstvenih usluga, posebno usluga institucija za mentalno zdravlje koje pomažu pojedincima.
Bivša predsjednica Tarja Halonen ranije je usamljenost okarakterisala kao realni problem koji pogađa sve društvene grupe, i od tada je taj problem stekao značajnu pažnju u medijima i naučnim krugovima. U prethodnoj studiji Univerziteta u Turku utvrđeno je da usamljenost utiče na fizičko i mentalno zdravlje, na pojavu ili pogoršanje mentalnih i somatskih bolesti i da ograničava performanse osobe. Generalno, 57 odsto muškaraca i 54 odsto žena smatralo je da je usamljenost zdravstveni i psiho-socijalni problem, dok se 69 odsto muškaraca i 59 odsto žena žalilo na zdravstvene probleme.
Krajem 2015. THL je upozorio da se više od 400.000 od ukupno 5,4 miliona Finaca osjećalo usamljenim, i da se teret izolacije povećavao tokom praznika. Usamljenost je opisana kao “stanje životne ugroženosti“ koja nosi veće rizike od gojaznosti. Još jedan izvještaj pokazao je vezu usamljenosti sa porastom rizika smrtnosti od alkoholizma, bez obzira na pol, socio-ekonomski status ili specifični uzrok smrti. Posljednji izvještaj su finansirali Finska akademija, skandinavski istraživački odbor “Nord Forsk“ i britanski Medicinski istraživački savjet.
U istraživanju su učestvovali 466.901 muškarac i žena, koji su u prosjeku praćeni šest i po godina. Osim THL-a, u istraživanju su učestvovali i univerziteti u Turku i Helsinkiju, i finski Institut za zdravstvenu zaštitu radnika.
