Savjeti za žene: Kako preživjeti Svjetsko prventstvo u fudbalu?

Izgleda da većina stanovništva planete živi i diše punim plućima samo dok traje svjetsko prvenstvo u fudbalu. Potom kao da svi utihnu, i ponovo se probude poslije četiri godine.

Baš kao sada, za vrijeme prvenstva u Rusiji, kada gotovo iz svake kuće, kafića, sa trga, dopire gromoglasno euforično navijanje nakon svakog gola, kao da je riječ o finalu. I tako četiri nedjelje niko ništa ne čuje osim fudbala, i niko ništa ne vidi osim leteće “bubamare”.

Za većinu žena i određen broj muškaraca fudbal nije dovoljno zanimljiv, pa vrijeme opšte fudbalske euforije provode na svoj način.

Ukoliko to i čine, žene uglavnom utakmicu gledaju zbog nekog atraktivnog fudbalera, a manje zbog ljepote i zanimljivosti fudbala. Većina se ipak radije druži sa prijateljicama, posjećuje koncerte ili neka druga kulturna dešavanja, a pojedinci, vrlo vješto, vrijeme dok traju utakmice popunjavaju intimnostima sa partnerima iz paralelnih veza.

Poznata je istina da, za vrijeme kritičnog momenta dok traje utakmica, partneru možete reći bilo šta, a on će klimnuti glavom uz odobravanje – šta god da ste mu rekli.

Odnosno, pristaće na većinu ženskih zahtjeva, molbi ili obrazloženja, samo da ga ostave na miru, pokazala su švedska istraživanja.

Zašto fudbalsko prvenstvo izaziva toliku euforiju i “gluvoću” za sve drugo, prije svega među muškarcima, objašnjava psihoterapeut Zoran Milivojević.

“Statistički gledano, sport je muška tema. Različita prvenstva su koncentrat sportskih događanja, tako da bude veliko interesovanje muške populacije. Fudbal je i veliki biznis, pa sveprisutnost ovakvog sportskog događaja u medijima dodatno budi opštu pažnju i zainteresovanost. Najveće interesovanje je, naravno, kada u prvenstvu učestvuje nacionalni tim, tako da navijanje za reprezentaciju ujedinjuje sve”, dodaje on.

Očigledno je da se, navijajući, stvara doživljaj kao da se i sami nalazimo na travnatom terenu.

“Međutim, u uobičajenim okolnostima, većina žena nema želju da sjedi uz svog muškarca i kontinuirano prati muški fudbal. Ali, kada se radi o reprezentaciji, pa još na svjetskom prvenstvu, njihovo interesovanje za dešavanja na terenu se budi. One tada postaju ravnopravan takmac i sagovornik na bilo koju temu o najvažnijoj sporednoj stvari na svijetu. Ovo naročito dolazi do izražaja ako reprezentacija dobro igra i kada se javljaju šanse da osvoji neku od medalja. Tada i one ulaze u to veliko navijačko “mi” koje bodri “naše”. Pred ekranom se formira jedno posebno porodično “mi”, u kome zajedno sa mužem i djecom učestvuju i supruge”, primjećuje Milivojević.

On podsjeća da nisu samo žene te koje fudbal generalno ne zanima i da im je potreban poseban motiv da bi ga u nekom trenutku gledale.

“Među muškarcima takođe postoje oni koje fudbal uopšte ne zanima, čak i kada su u pitanju velika takmičenja. Upečatljivo je da ta grupa uopšte nije mala. Riječ je o ljudima koji imaju svoja, standardna interesovanja, ne prate sport, ili prate ali ne i fudbal. Njih ne zanima klađenje ni druga dešavanja vezana za sportske aktivnosti. Njima je, istina, vrlo teško da u vrijeme velikih događaja kao što je sada svjetsko prvenstvo, učestvuju u muškim ćaskanjima koja kao obaveznu temu imaju dešavanja na terenu i prognoze. S druge strane, žene koje fudbal ne zanima tih briga nemaju. One gledaju svoja posla i bave se uobičajenim aktivnostima. Ako je muž vatreni navijač, većina se prilagodi, pa dok on prati utakmice kod kuće ili sa društvom, one to tolerišu i pružaju logističku podršku”, navodi Milivojević.

Naizgled, sve je u savršenom redu, međutim…

“Problem je sa onim ženama koje ne samo da nisu zainteresovane, nego imaju i negativan stav prema takvom “gubljenju vremena”. One prave potpuno pogrešan pristup cijeloj stvari pokušavajući da svoje muževe prevaspitaju i odvrate od praćenja prvenstva. Tada nastaju svađe, pri čemu se brakovi i veze destabilizuju”, kaže psiholog.

Dok traje svjetsko prvenstvo ima i žučnih rasprava i inata među partnerima.

“Da bi do toga došlo potrebna su dva uslova. Prvi je da imaju samo jedan televizor, a drugi da se istovremeno emituju dva programa, važna i njoj i njemu. Tada može da nastane borba oko toga ko ima prednost da gleda, a ko mora da odustane od svog omiljenog programa. Ukoliko nema inata, te situacije je veoma lako riješiti jer se na gotovo svim javnim mjestima prenose utakmice, a i muškarcima će biti ljepše u društvu drugih navijača”, savjetuje Milivojević.

Ako je muž zaokupljen fudbalom, žena ima dvije mogućnosti. Ili da se i ona zainteresuje i pridruži mu se, ili da se bavi svojim aktivnostima i višak slobodnog vremena posveti onome što je njoj lično važno.

“Preljubu ne savjetujemo, mada i to može da se dogodi. Prije se dešava da su neke žene prosto ljubomorne na fudbal. Ova vrsta ljubomore ispoljava se kod onih pripadnica nježnijeg pola koje konstantno zahtijevaju pažnju da bi znale da su voljene. Kada je muževljeva pažnja zaokupljena praćenjem utakmice, one pogrešno zaključuju da on više “voli” fudbal nego njih, pa se osjećaju odbačeno i uvrijeđeno. Zbog takvog načina razmišljanja mogu da pomisle na “osvetničku” preljubu”, upozovara ovaj stručnjak.