Crnogorskim parlamentom, od osnivanja Narodne skupštine 1905. godine do danas, predsjedavalo je 29 osoba, među kojima se početkom ovog milenijuma prvi, za sada i jedini put u njegovoj burnoj i bogatoj istoriji, našla i jedna dama.
Narodna skupština, kao ustanova zakonodavne i izvršne vlasti sa knjazom na čelu, ustanovljena je 1905. godine Ustavom Knjaževine Crne Gore, a kao zamjena za dotadašnje narodne zborove.
Knjaževina Crna Gora
Prvi parlamentarni izbori u Knjaževini Crnoj Gori održani su 27. septembra 1906. godine, dok je prva sjednica prvog saziva Narodne skupštine održana na Cetinju 31. oktobra iste godine. Taj datum smatra se i početkom parlamentarizma u Crnoj Gori.
Na čelu prvog saziva Narodne skupštine u periodu od godinu dana, odnosno od 1906. do 1907. godine bio je vojvoda Šako Petrović Njegoš, osnivač i predsjednik Narodne stranke prve partije u Crnoj Gori.
Na ljeto 1907. godine dolazi do raspuštanja Narodne skupštine, a na jesen i do novih izbora za njen drugi saziv. Mandat Skupštini trajao je do septembra 1911. godine, a na njenom čelu u prvih godinu dana bio je Labud Gojnić. Naredne dvije godine od 1908. do 1910. Narodnu skupštinu vodio je Marko Đukanović.
Kraljevina Crna Gora
Knjaževina Crna Gora na ljeto 1910. godine proglašena je Kraljevinom, a te godine Milo Dožić preuzima predsjedavanje Narodnom skupštinom. Naredne 1911. godine održani su izbori za treći saziv Narodne skupštine na čijem je čelu sve do 1913. bio Jovan Plamenac. Treći saziv Narodne skupštine Kraljevine Crne Gore raspušten je u jesen 1913. godine, a početkom naredne 1914. godine održani su izbori za njen četvrti saziv, a na njeno čelo ponovo dolazi Milo Dožić.
On je Narodnu skupštinu vodio do 1916. godine. Narodna skupština ovog saziva sastala se posljednji put 25. decembra 1915, a rad završila 4. januara 1916. godine i više se nije sastajala.
Podgorička skupština
Po okončanju Prvog svjetskog rata 1918. godine, a pod okupacijom srpske vojske dolazi do nelegitimnih izbora i formiranja Podgoričke skupštine, odnosno takozvane ,,Velike narodne skupštine srpskog naroda u Crnoj Gori“.
Samo dva dana nakon formiranja Podgoričke skupštine, Kraljevina Crna Gora gubi ime i državnost i, mimo volje naroda, pripaja se Kraljevini Srbiji, odnosno Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca.
Gubitkom državnosti 1918. godine, pa sve do završetka Drugog svjetskog rata Crna Gora nije imala skupštinu.
Pred kraj Drugog svjetskog rata 1944. godine u Kolašinu, odlukom Zemaljskog antifašističkog vijeća narodnog oslobođenja Crne Gore i Boke ponovo je uspostavljena crnogorska skupština, pod nazivom Crnogorska antifašistička skupština narodnog oslobođenja. Formirana je sa ciljem da se Zemaljsko antifašističko vijeće narodnog oslobođenja Crne Gore i Boke reformiše upravo u Crnogorsku antifašističku skupštinu narodnog oslobođenja. Saziv ove skupštine, peti po redu, na čelu sa Nikom Miljanićem, trajao je do 1946. godine, kada su održani izbori za Ustavotvornu skupštinu Narodne republike Crne Gore.
Narodna skupština SRCG
Nakon izbora počeo je šesti saziv Narodne skupštine Socijalističke Republike Crne Gore, a na njenom čelu od 1946. do 1949. godine bio je Petar Komnenić, a njega je na toj funkciji, narednih godinu dana, naslijedio Đuro Čagorović.
Sedmi saziv Skupštine trajao je od 1950. do 1953, a tokom njega predsjedavao je Nikola Kovačević.
Na čelu Skupštine tokom dva naredna mandata, od 1953. do 1958. i od 1958. do 1962. godine, bio je Blažo Jovanović, a njega je narednih godinu dana do isteka devetog saziva zamijenio Filip Bajković.
Naredni 10. saziv trajao je od 1963. do 1969. godine, a funkciju predsjednika do 1967. obavljao je Andro Mugoša, nakon čega ga je zamijenio Veljko Milatović.
U periodu od 1969. do 1974. godine funkciju predsjednika 11. saziva parlamenta obavljao je Vidoje Zarković. Na čelu narednog saziva bio je Budislav Šoškić, a njega je u sljedećem 13. mandatu Skupštine naslijedio Radivoje Brajović. Naredni 14. saziv Skupštine trajao je od 1982. do 1986. godine, a na njenom čelu u to vrijeme na period od po godinu bili su Milutin Tanjević, Omer Kurpejović, Čedomir Đuranović i Marko Matković.
Veselin Vuksanović predsjedavao je 15. sazivom od 1986. do 1989. godine, dok je na čelu Skupštine tokom 16. saziva od 1989. do 1990. godine bio Dragan Radonjić.
Višestranačje
S početka devedesetih godina prošlog vijeka Narodna skupština Socijalističke republike Crne Gore mijenja ime u Skupština Republike Crne Gore. Njen predsjednik u 17. sazivu od 1990. do 1992. bio je Risto Vukčević. On je tu funkciju obavljao i dvije godine 18. saziva, nakon čega na njegovo mjesto dolazi Svetozar Marović, koji se na toj poziciji zadržao tokom dva sljedeća saziva, odnosno do 2001. godine. Naredni 21. saziv parlamenta od2001. do 2002. ostaće upamćen u crnogorskoj istoriji, jer je na njegovom čelu prvi put bila žena. Riječ je o Vesni Perović, funkcionerki Liberalnog saveza Crne Gore.
Aktuelni predsjednik države Filip Vujanović imenovan je 2002. godine za predsjednika 22. saziva Skupštine. On je na toj poziciji bio do naredne 2003. godine, nakon čega predsjedavanje do referenduma i obnove nezavisnosti preuzima lider Socijaldemokratske partije Ranko Krivokapić.
Krivokapić je, nakon referenduma i proglašenja Skupštine Crne Gore na njenom čelu ostao tokom narednih pet saziva, odnosno do januara 2016. godine. Krivokapića je tada, tokom perioda prelazne Vlade i do minulih izbora za 26. saziv parlamenta, naslijedio doskorašnji predsjednik Pozitivne Crne Gore Darko Pajović.
Konstitutivnom sjednicom i izborom Ivana Brajovića za predsjednika parlamenta 24. novembra ove godine počeo je sa radom 26. saziv Skupštine Crne Gore.
Prva partija u Crnoj Gori
Prva partija u Crnoj Gori osnovana je 1906. godine, zvala se Narodna stranka i formirana je kao opozicija knjazu Nikoli. Oformili su je predstavnici Kluba narodnih poslanika, u narodu poznati kao klubaši. Osim lidera Šaka Petrovića Njegoša, među osnivačima Narodne stranke bili su i Lazar Sočica, Marko Radulović, Andrija Radović i Gavro Vuković.
Nedugo nakon nastanka Narodne stranke, političke snage predvođene knjazom Nikolom, takozvani pravaši, formirali su Pravu narodnu partiju, čiji su predvodnici bili Mitar Martinović i Jovan Plamenac.
Krivokapić najduže, Pajović najkraće rukovodio parlamentom
Lider SDP-a Ranko Krivokapić na čelu crnogorskog parlamenta bio je 14 godina i u istoriji crnogorskog parlamentarizma predstavlja čovjeka koji je najduže rukovodio tom zakonodavnom granom vlasti.
Za razliku od njega, doskorašnji predsjednik Pozitivne Crne Gore u fotelji predsjednika parlamenta sjedio je najkraće, odnosno svega devet mjeseci.
