Evropa je proteklih 12 mjeseci pretrpjela dosta problema, zbog kojih mnogi tvrde da je 2016. godina bila jedna najgora još od rata na Balkanu.
Sajt “Politiko” donosi nimalo optimistično predviđanje, prema kojem ni ova godina neće biti mnogo bolja, a možda će biti i gora.
Evropu bi, prema pisanju sajta, mogli da unište neki ljudi. To, međutim, nijesu ni “dežurni krivac” Vladimir Putin, ni Donald Tramp, ni Tereza Mej, već osobe o kojima se mnogo manje pričalo.
1. Majkl Flin
Trampov izabranik za državnog savjetnika za nacionalnu bezbjednost savršeno otjelovljuje evropski stereotip “ružnog Amerikanca”. Radi se o čovjeku koji je toliko politički nekorektan, da Tramp pored njega izgleda kao dobri mali izviđač.
Flinov stav je da se SAD nalaze u sukobu sa “alijansom neprijatelja” koju navodno čine Sjeverna Koreja, Kina, Sirija, Kuba, Bolivija, Venecuela i Nikaragva. On ima bliske veze sa Putinom. Ono što predstavlja uzbunu za Evropu jeste niz njegovih izjava protiv muslimana, kao što je ovaj tvit: “Strah od muslimana je RACIONALAN”.
Kada se sljedeći put desi neki oblik islamskog terorizma u Evropi, od Flina se mogu očekivati samo novi oblici ovakve diskriminatorne retorike ili izjave da je Evropa to sama tražila, a pomoć i ne baš.
2. Bepe Grilo
Osnivač “Pokreta 5 zvjezdica” je politički inovator koji se proslavio 2007. godine, kada je uspostavio događaj Vaffa-day (vaffa je skraćeno od psovke Vaffanculo , što znači “odj*bi”, prim.prev) u okviru koga je prozivao i sramotio sve italijanske političare za koje se zna da su korumpirani.
Nakon toga je i sam počeo da se bavi politikom.
Ukoliko ovaj populista dođe na vlast u Italiji, može se očekivati da i ta zemlja krene putem izlaska iz EU.
Veliko je pitanje i kako će se nositi sa ekonomskim problemima u zemlji.
3. Jaroslav Kačinjski
Lider poljske vladajuće stranke “Zakon i pravda” se može smatrati najmoćnijim antievrospkim političarom u EU.
On je napadao “užasnu birokratiju” Brisela i “institucionalizovano podrivanje države-nacije”.
Kritičari kažu da ovaj bivši poljski premijer i trenutni “vladar iz sijenke” rastura Poljsku na djelove, podriva vladavinu zakona i slobodu štampe.
On bi mogao da destabilizuje sporazume iz Brisela kampanjom protiv svog zemljaka i lidera Evropskog saveta Donalda Tuska.
4. Karles Pudžemon
Katalonija je bogata regija i popularna među turistima i Španija ne želi da je se odrekne nikako.
Iako španska vlada i ustavni sud kažu da je nemoguće da Katalonija jednostrano proglasi nezavisnost, moguće je da će Pudžemon potražiti pomoć od drugih separatista širom kontinenta.
Katalonski nagon za “samoodređenjem”, kako to vide katalonski političari, dovodi u sukob Vladu u Madridu i katalonsku administraciju, a to će prisiliti evropske institucije i vlade drugih evropskih zemalja da zauzmu strane.
5. Vilbur Ros
Trampov kandidat za sekretara SAD za trgovinu, mogao bi da sasvim zaoštri odnose sa Kinom. Međutim, to neće imati dobre posljedice ni po Evropu. Ros zagovara bilateralne dogovore, a ne regionalne. To bi moglo biti loše za trgovinski sporazum sa Evropom TTIP, čija bi propast oslabila Evropu u pregovorima o “Bregzitu”.
Poznato je da Ros govori o sporazumu o slobodnoj trgovini sa “post-Bregzit Velikom Britanijom”.
6. Nikola Sarkozi
Možda je prije za očekivanje bilo da se na listi nađe Marin le Pen, vođa francuskih ultradesničara, nego bivši premijer Nikola Sarkozi. Iako on trenutno nije među kandidatima za predsjednika Francuske, možda ipak dobije svoju priliku.
“Politiko” predviđa da će ko god da pobijedi od kandidata Fransoe Fijona (previše dosadan), Emanuela Makrona (previše bogat i privolegovan) i Le Penove (previše marginalizovana) doživeti brz fijasko i da će onda da se na scenu vrati Sarkozi koji će Francusku izvesti iz EU i dozvoliti Putinu da radi šta hoće.
7. Martin Selmajr
Šef kabineta predsjednika Evropska komisije se smatra “vladarom iz sijenke” koji stoji iza Junkera.
On je pokazao volju da se suprotstavlja liderima i ministrima evropskih zemalja. Poznat je po tome da blokira sporazume koje ne podržava, čak i kada se cio tim evropskih komesara slaže sa njima.
Njegovo ponašanje počinje da nervira komesare i zvaničnike.
Nekadašnja potpredsjednica Evropske komisije Kristalina Georgijeva napustila je tu funkciju kako bi postala čelnik “Svjetske banke”. Ona je smatrala da Selmajr ima “otrovan uticaj” na EK, a moguće je da će i drugi poći njenim stopama.
Selmajr želi jaku federalnu Evropu, pitanje je da li će uništiti EU kakva je danas da bi stvorio novu.
8. Margret Vestager
Evropska komesarka za konkurenciju je prošle godina postala heroina borbe protiv velikih korporacija. Ona je izdejstvovala pobjedu protiv “Epla” kada je EU naložila kompaniji da plati 13 milijardi eura Irskoj poreza.
Međutim, ove godine bi mogla da zagorča život Evropljanima ukoliko odluči da se uhvati u koštac sa novim eksplozivnim slučajevima.
9. Gert Vilders
Lider holandske Slobodarske partije postaje sve popularniji u Holandiji. Za razliku od Le Penove u Francuskoj ili drugih ultradesničara u Evropi, on nije antisemita, već se usredsrijedio protiv islama. U Holandiji kojom bi on vladao, ne bi bilo mjesta ni za najumjerenije muslimane.
10. Urednici britanskih tabloida
Ne treba potcjenjivati moć tabloida u “trovanju” javnosti, kada je riječ o daljem razvoju situacije nakon “Bregzita” ili migrantske krize.
Britanski tabloidi nimalo ne vole briselsku administraciju i imaju negativne stavove o evropskim funkcionerima.
11. Šefovi kineske fudbalske lige
“Kinesko tržište predstavlja opasnost za sve”, upozorava menadžer “Čelsija” Antonio Konte.
Već pljušte ponude zvijezdama kao što su Kristijano Ronaldo, a nekadašnji fudbaler Mančester Junajteda prihvatio je da igra u kineskom “Šangaju”.
12. Ruski hakeri
Ruski hakeri koristiće svoje metode u evropskoj izbornoj areni, gdje će pokušati da sruše povjerenje evropskih građana u slobodu govora i demokratiju.
“Politiko” brine da bi, uz pomoć ruskih hakera – za koje se ne može dokazati direktna povezanost sa Kremljom – u Francuskoj, Njemačkoj i Holandiji na vlast ili u sam vrh vlasti mogli doći protivnici sadašnje EU.
