Pišu: Yelena Rykovtseva and Robert Coalson
Ranije ovog mjeseca Federalna služba bezbjednosti (FSB) predala je na diskusiju nacrt instrukcija u kojem se navode vojne i tehničke teme po koje bi ruski državljani mogli biti ocijenjeni kao “strani agenti” što ih čini podložnim ograničenjima i mogućoj administrativnoj ili krivičnoj kazni, piše redakcija Radija Slobodna Evropa (RSE) na engleskom jeziku.
Instrukcije FSB – koje sadrže 61 odvojenu tačku – bile bi objašnjenje kontroverznog zakona o “stranim agentima” od prošle godine prema kojem pojedinci mogu da budu označeni kao “osoba koja obavlja funkciju stranog agenta” ako “namjerno” prikuplja informacije o vojnim ili vojno-tehničkim aktivnostima Ruske Federacije koje bi se, ako ih dobiju strani izvori, mogle upotrijebiti protiv sigurnosti Ruske Federacije”.
Prema zakonu, koji je predsjednik Vladimir Putin potpisao u decembru 2020. godine, onima koji su označeni kao “strani agenti” prijeti do pet godina zatvora jer nisu podnijeli izvještaj o svojoj aktivnosti.
Nacrt dokumenta FSB uključuje tačke kao što su “informacije o procjenama ili predviđanjima razvoja vojno-političkog ili strateškog okruženja”, informacije o kupovini robe i usluga za vojsku, lokaciju ili broj vojnih jedinica, lične informacije o vojnom osoblju ili njihovim porodicama i informacije o istragama FSB-a ili vojnih istražnih agencija. Takođe bi moglo da bude opasno komentarisati svemirsku agenciju Roskosmos, koja se pominje po imenu u najmanje desetak tačaka.
Ograničenja čišćenja
Treća tačka dokumenta je posebno sveobuhvatna, uključujući “informacije o lokacijama, stvarnim imenima, organizacionim strukturama, naoružanju ili brojevima” vojnih jedinica, jedinica Nacionalne garde, jedinica izvršne vlasti odgovornih za civilnu odbranu, stranih obavještajnih službi, svih organa FSB-a, organa državne bezbjednosti, vojnih tužilaca, vojnih istražnih jedinica Istražnog komiteta, organa odgovornih za vojnu mobilizaciju, vojne vatrogasne jedinice ili bilo koje specijalne strukture stvorene tokom rata.
“Pod ovim novim uslovima, samo izgovaranje riječi ‘transparentne bezbjednosne službe’ smatralo bi se krivičnim djelom”, rekao je novinar i autor Andrej Soldatov, urednik sajta Agentura.ru i koautor nedavno objavljene knjige “Sunarodnik: Brutalna i haotična istorija ruskih egzila, emigranata i agenata u inostranstvu“.
“Tajnost se dovodi do monstruozne krajnosti”, rekao je.
Ruski vojni analitičar Pavel Felgenhauer istakao je da se na popisu FSB ne radi o državnim tajnama, rekavši da pojedinci rizikuju da budu označeni kao “strani agenti” čak i ako samo citiraju izvještaje državne televizije.
“Da biste dokazali izdaju ili špijunažu, morate dokazati da je osoba prikupila informacije za neku organizaciju… i morate da dokažete da su informacije tajne”, rekao je on za RSE.
“A ako informacije nisu bile tajne, to je mnogo teže – mada to još uvijek može da se uradi.”
Novi zakon i nacrt instrukcija FSB-a, rekao je Felgenhauer, “neshvatljivo su napisani”.
“Generalno gledano, mi ovdje pišemo zakone”, rekao je on.
“To znači da svako ko je zainteresovan za vojne teme, piše bilo koju vrstu postova, ima blog, a ko je naveden kao izvor negdje može da bude označen kao ‘strani agent’.”
“A ako ste označeni, naš pravni sistem [ne daje opciju] povratka”, dodao je Felgenhauer.
“To će vam stvoriti uslove za život koji će vas uglavnom podstaknuti da se preselite u inostranstvo ako imate tu mogućnost. To jest, [zakon] znatno olakšava guranje ljudi napolje, a da ih zapravo ne morate zatvoriti kao izdajnike.”
‘De fakto’ javni neprijatelji
S obzirom na sve represivniju atmosferu, on je u sumornoj noti dodao: “Možda je to na neki način humano”.
I Soldatov je iznio istu poentu, rekavši da “izgleda čak pomalo demokratski, [zvaničnici] vjerovatno tako misle, jer ljudi nisu bačeni u zatvor, nego se samo pretvaraju u de fakto javne neprijatelje”.
Vojni analitičar Jurij Fjodorov takođe se složio da je lista FSB-a zloslutno široka.
“Praktično ništa ne ostaje”, rekao je on. “Cijela poenta tih akcija je da se što više proširi opseg instrumenata i pravnih osnova u slučaju da je neophodno nekoga zatvoriti ili mu samo uništiti život.”
“Druga poenta je da se pobrinemo da ruski mediji objavljuju samo stvari koje su korisne… Ministarstvu odbrane i vojnim komandantima”, dodao je Fjodorov.
Fjodorov je rekao da je politika vlade da istakne izvještaje o novorazvijenom naoružanju i iz domaćih i iz međunarodnih razloga i zato je važno držati podalje informacije koje bi mogle da potkopaju takve tvrdnje.
Istovremeno, ustvrdio je da bi vojska mogla da iskoristi nova ograničenja kako bi spriječila da izvještaji o sopstvenim neuspjesima stignu do političkog rukovodstva, uključujući i Putina.
“Ovo pitanje smeta vojsci i vojno-industrijskom kompleksu čak i više od ideje da bi takve informacije mogle doći do potencijalnog neprijatelja”, rekao je Fjodorov.
Felgenhauer je istakao da je takav mentalitet bio moćna karakteristika sovjetskog sistema i da se takođe sreće i u zapadnim društvima. Velika vojna potrošnja, rekao je on, često zavisi od percepcije situacije koju vojska prenosi političkom rukovodstvu.
“Ljudima se ne može dozvoliti da se miješaju u takve igre u kojima su u pitanju tako ogromne sume novca”, rekao je on. “Moraju biti zaustavljeni.”
Nadolazeća ekspanzija zakona o “agentima stranim” ne samo da nužno ne uključuje državne tajne, nego ne uključuje i strane vlade. U dokumentu FSB-a naglašava se da Rusi mogu da budu označeni kao “strani agenti” ako njihove informacije stignu do “stranih vlada, stranih državnih organa, međunarodnih ili stranih organizacija, stranih državljana ili osoba bez državljanstva”.
Soldatov je rekao da tajne službe ojačavaju ionako veliku sposobnost da zaštite vlastite tajne.
“Godinama sam radio na tome da dobijem informacije o krivičnim djelima koje su počinili agenti FSB-a”, rekao je. “Oni su već bili osuđeni i oduzeti su im je činovi i uklonjeni su iz bilo koje sadašnje službe, ali su uprkos tome informacije [povjerljive]. Čak su i jednostavne statistike bez ikakvih imena povjerljive.”
On je dodao da su novinari posebno ranjivi, jer čak i ako dobiju urednička ili vladina odobrenja za svoje priče, stav vlade bi mogao da se promijeni ili bi se pojavio novi zvaničnik s različitim idejama i “osoba čije je ime potpisano iz priču biće kriva”.
“Nema izlaza iz ove situacije osim jednostavnog ograničavanja izvještavanja o takvim problemima”, zaključio je Soldatov.
