Ko je opasniji po svijet – tviteraš ili raketaš?

Sjeverna Koreja ne odustaje od želje da postane nuklearna sila, a američki predsjednik Donald Tramp sve zapaljivije govori o “zatvorenom kraljevstvu”

Sjeverna Koreja ne odustaje od želje da postane nuklearna sila, američki predsjednik Donald Tramp sve zapaljivije govori o “zatvorenom kraljevstvu”, a nakon što je zaprijetio “vatrom i bijesom” Pjongjang mu je odgovorio testiranjem hidrogenske bombe, piše danas portal “Politiko”.

Iako je Tramp je govorio da neće spominjati nikakve crvene linije, odnosno one poteze Pjongjanga koji će morati da budu kažnjeni, iz američke predsjedničke administracije tvrde da je neprihvatljivo da Sjeverna Koreja dostigne tu sposobnost da interkontinentalnim raketama pogodi SAD.

“Trampova administracija smatra da ako Sjeverna Koreja bude dostigla taj nivo da može da gađa SAD nuklearnim oružjem, da to mijenja sve. Ali to nije tako, to ništa ne mijenja i nikad nije. Previše se priča o nuklearnim projektilima, koji su samo jedan od načina da se dostavi oružje”, rekao je penzionisani admiral Denis Bler.

Sjevernokorejci će uskoro preći tu “crvenu liniju”, ako do sad već nijesu, dodao je Bler, prenio je “Blic”.

“I šta SAD mogu da učine u tom slučaju? Oni kažu da je to neprihvatljivo. Ne možete reći da je nešto neprihvatljivo, osim ako ne možete da učinite nešto povodom toga. Ako postavite crvenu liniju, morate da budete spremni da sprovedete u dijelo svoju prijetnju po prihvatljivoj cijeni, ako se vaš neprijatelj preračuna i pređe je”, rekao je admiral koji je bio zadužen za američke ratne planove protiv Sjeverne Koreje.

Dakle, sada kad i Tramp ima crvenu liniju, da li to znači da je strah od rata sada opravdan? Da li je on spreman da učini ono što prethodna tri predsjednika nijesu?

Kristofer Hil, posljednji američki diplomata koji je licem u lice razgovarao sa Sjevernokorejcima u vrijeme Bušovog mandata, strahuje da jeste.

On i Bler se ne slažu po pitanju ponašanja Kim Džong Una.

“Ne mislim da trenutno postoji veoma veliki rizik nuklearnog rata. Sveukupna konzistentnost sjevernokorejske politike traje oko 50 godina i Kim je nastavlja. On provocira, sprovodi kontroverzne akcije koje su ipak ispod nivoa izazivanja velikog sukoba sa SAD i Južnom Korejom. Međutim, njegov šablon da operiše ispod nivoa izazivanja velikog rata, ali značajno alarmira i privlači pažnju drugih vlada, izgleda kao da je napredovao i postao možda snažniji od prethodnika, ali ja ne vidim značajnu promjenu u sjevernokorejskoj igri”, rekao je Bler.

Međutim, Hil smatra da je Kim Džong Un mnogo manje podložan spoljašnjem pritisku, prije svega Kine, za koju Tramp tvrdi da ima ključ za riješavanje problema sa Sjevernom Korejom, nego što je to bio njegov otac.

“Kim Džong Una ne zanima šta misle Kinezi ili šta mi mislimo. On nije spreman da ponovo počne pregovore o denuklearizaciji”, rekao je Hil.

Ipak, obojica iskusnih političara se slažu oko jedne stvari, a to je da najveća opasnost prijeti od strane nepredvidivog Trampa.

“Ranije smo imali snažan, ali tih odgovor na ludu retoriku Pjongjanga i modele uzdržanih pažljivih saopštenja, ali to nije Trampov stil”, rekao je Bler.

Hil je primijetio da posljednja Trampova Tviter tirada u kojoj je Kim Džong Una nazvao “raketašem” pokazuje da njegova diplomatija ima krajnje nediplomatski pristup.

“Mi trenutno komuniciramo sa njima povremenim tvitovima usred noći ili ponekim telefonskim pozivom, nijesmo imali pravu raspravu. Znate, Nikson je išao u Šangaj i izvukao zeca iz šešira. Henri Kisindžer je proveo dane gurajući tog zeca u šešir”, rekao je Hil.