Ko je Kadri Veseli, “gospodar Kosova iz sjenke”?

Kadri Veseli, kojeg je predsjednik Srbije Aleksandar Vučić označio kao pravog “gospodara Kosova”, aktuelni je predsjednik kosovskog parlamenta i lider Demokratske partije Kosova od kada je njegov bliski prijatelj Hašim Tači izabran za kosovskog predsjednika.

Veseli je ovih dana “poručio” Beogradu da se Albanci “neće zaustaviti do Niša” ako “Srbija pokuša da se vrati” na Kosovo i Metohiju.

Politička metafora ili prijetnja, tek, izgovorio je čovjek koji je nekada bio na čelu obavještajne službe ŠIK, koja je nastala i djelovala u okviru takozvane Oslobodilačke vojske Kosova, čije zločine će istraživati Specijalni sud.

Veseli i Tači, zajedno sa aktuelnim premijerom Ramušom Haradinajem, protive se radu Specijalnog suda i pokušavaju, preko poslaničke inicijative u kosovskom parlamentu, da ukinu odluku o formiranju te pravosudne institucije, koju je doneo parlament u prethodnom sazivu.

Obavještajna služba ŠIK zvanično je ugašena 2008. godine a ime Veselija spominje se uz Tačija u izvještaju Savjeta Evrope u aferi trgovine ljudskim organima, uglavnom srpskih zatvorenika, tokom rata 1989–1999. godine.

Nemalo iznenađenje je bio prvi izbor Veselija za predsjednika kosovskog parlamenta, a mediji su tada pisali da bivši obavještajac i jedan od komandanata OVK više voli da djeluje iz senke.

Ništa manji šok je bila i odluka, nakon posljednjih parlamentarnih izbora na Kosovu i Metohiji, da vladajuću koaliciju formira Veselijeva DPK i Haradinajeva Alijansa za budućnost Kosova, koja je nazvana “ratnom koalicijom”.

Po izboru za predsjednika kosovskog parlamenta, Veseli je građanima KiM obećao da će zadržati “partnerske i prijateljske odnose sa SAD” i da nema ništa sporno u tome što je vodio nekadašnju kosovsku tajnu službu, jer je, kako je rekao, i bivši predsjednik SAD Džordž Buš mlađi takođe nekada bio saradnik CIA.

Navodi o kidnapovanjima i ubistvima

Veseli je u Švajcarskoj navodno 2009. godine osnovao firmu kao srpski državljanin, odnosno sa srpskim pasošem.

Prema navodima medija, kao jedan od komandanata grupe “Crna ruka”, zajedno sa Tačijem i Džavidom Halitijem, učestvovao je u kidnapovanjima i ubistvima Srba, ali i neposlušnih Albanaca.

Veseli je, prema tim informacijama, zajedno sa još nekim pripadnicima OVK uticao na zaštićene svjedoke u haškim procesima, pretio im, zastrašivao ih i organizovao njihova ubistva, a četvoricu je, kako se tvrdi, lično likvidirao.

Za Veselija se navodi da je bio i član Albanske obavještajne agencije, koja je djelovala u okviru FARK-a, albanske oružane formacije Kosova, u kojoj su bili pretežno bivši oficiri JNA i radnici DB-a i MUP-a albanske nacionalnosti.

U jednom govoru u kosovskom parlamentu o “opravdanoj borbi Oslobodilačke vojske Kosova”, Veseli je rekao da je ta formacija formirana da bi se “borila da dokrajči aparthejd srpskog režima, gdje su Albanci tretirani kao građani drugog reda”.

“OVK se borila za izgradnju slobodnog društva gdje vlada pravda, gdje su svi jednaki pred zakonom. Da stvori državu u kojoj građanin može biti kažnjen samo posle poštenog sudskog procesa, gdje se krivica utvrđuje preko jasnih dokaza, vjerodostojnih i ubjedljivih”, rekao je tada Veseli.

Predmet brojnih istraga

Kao šef paraobavještajne službe ŠIK na Kosovu, Veseli je predmet brojnih istraga.

U okviru istraga koje se protiv njega vode, u izvještajima Komisije Evropske unije o ekonomskoj situaciji u ratu “Republike Kosovo” bio je označen za glavnog “blagajnika” terorista.

Grupa koju je kontrolisao navodno se bavila trgovinom raznovrsnim proizvodima, od droge do ljudskih organa, a kontroliše i dva glavna postrojenja za preradu maka u heroin.

Prema rezultatima istrage Dika Martija 2010. godine na teritoriji EU postoji široko rasprostranjena mreža albanske mafije, kako se čini, zbog desetina hiljada “izbjeglica” koje su pobjegle iz Jugoslavije od užasa navodnog “srpskog genocida”.

Neki od njih su zaista željeli novi, dobrostojeći i ispunjen život, što im Jugoslavija nije mogla pružiti zbog beskrajnih desetogodišnjih sankcija, te su stoga postali prosperitetni građani njihovih zemalja.

Ostali, koji su željeli da nastave da se bave uobičajenim zanimanjima, postali su posrednici u trgovinskim operacijama između “Kosova” i krajnjih evropskih “klijenata”.

Kao rezultat toga, razvila se prava “paukova mreža”, a sve one su na kraju dovele do Veselija, koji je, kao šef obavještajnih poslova, imao sve potrebne kontakte za interakciju.