Režiser i glumac Radoš Bajić smatra da Jasenovac, kao filmska tema, ima značaj Svetog pisma za pravoslavno hrišćanstvo, ali da su političari odgovorni za zanemarivanje takvih priča.
Bajić u intervjuu Srni ističe da se pitanje – Zašto do danas nije snimljen film o Jasenovcu? – upućuje na pogrešnu adresu, odnosno filmskim radnicima, autorima, scenaristima i režiserima. On podsjeća na sudbinu njegove TV serije “Ravna gora”, o generalu Dragoslavu Draži Mihailoviću, navodeći da je taj projekat brže-bolje ugašen i da je preko njega “stavljena plutača”, zato što je bio “korak u smjeru istine, otrežnjenja i vraćanja nacionalnog dostojanstva srpskom narodu”.
Bajić ocjenjuje da je Jasenovac “monumentalna i strašna priča o stradanju jednog naroda, uz sve zabašurivanje `braće Hrvata`, iz sasvim razumljivih razloga, zato što moraju osjećati nacionalni i civilizacijski stid zbog zvjerstva koje su učinili njihovi sunarodnici”.
“Oni zataškavaju i `zatrpavaju`, tako da će na kraju ispasti da je u Jasenovcu stradalo 500 ili 600 Srba i da su se, maltene, međusobno sami poubijali. To je katastrofa, to je strašno”, upozorava Bajić.
Prema njegovim riječima, Srbi su se, u 20. i 21. vijeku, kao narod našli na onoj strani kojoj je suđeno da gubi, da bude nipodaštavana, zanemarivana i omalovažavana.
“Jasenovac je najstrašnija moguća paradigma užasa i propasti srpskog naroda i nacionalnog srpskog korpusa koja traje, i sa aspekta fizičkog istrebljenja koje smo najužasnije pretrpjeli u tom konc-logoru i na mnogim drugim mjestima, pa rekao bih i do današnjih dana”, ocjenjuje Bajić.
On ukazuje da Srbi, osim “Marša na Drinu” Žike Mitrovića, nisu snimili filmove ni o Prvom svjetskom ratu, iako se iduće godine navršava sto godina od njegovog završetka.
“Navršava se sto godina od učešća male Srbije i najhrabrije vojske u istoriji ratovanja koja je tada zapamćena – srpske vojske. Nismo snimili druge ozbiljne igrane filmove o Prvom svjetskom ratu, albanskoj epopeji, Kolubarskoj bici”, upozorava Bajić.
On navodi da je “država grdna sredstva davala i lijevo i desno”. Nažalost, smatra Bajić, “neki drugi su vičniji, pametniji, sposobniji i odgovorniji, pa snažnije i bolje brane svoje nacionalne interese kroz kinematografiju i tako se bore za onaj oblik istine koji njima odgovara”.
“Trenutno se snima film o čovjeku koji je, navodno, general, a zapravo ozloglašeni zločinac – o Anti Gotovini. Njega dižu u nebesa u Hrvatskoj, izdvajaju milione eura iz budžeta, a BiH, na osnovu poziva Hrvatske, daje tenkove za film, koje, navodno, Hrvati nemaju”, ističe Radoš Bajić.
Prema njegovoj ocjeni, Srbi nemaju nacionalnu strategiju ni u oblasti nacionalnog samoodržanja, niti kulture.
“Mi smo prosto brod koji je poprilično bez goriva i koji pluta na otvorenom moru. Kako dune vjetar, tako se kreće”, kaže Bajić u intervjuu Srni.
