Postoje filmske uloge koje su pisane baš za određene glumce i glumice, a postoje i one u kojima je proces selekcije bio nešto duži i teži. Kada su u pitanju filmovi koji se kasnije nisu proslavili, retko ko se priseća šta je sve moglo da bude, tj. ko je sve mogao da glumi u njima. U slučaju veoma uspešnih filmova i čuvenih uloga veoma je zanimljivo sagledati ono što je moglo biti da su izabrani drugi glumci. U nastavku sledi spisak onih koji su odbili sjajne uloge u filmovima koji su postali voljeni i od publike i od kritičara.
Džon Litgou – Betmen
Džon Litgou, većini poznat po ulozi u seriji “Treći kamen od sunca”, mogao je da bude Džoker u filmu o Betmenu i to dva puta. Prvi put je u pitanju bio film Džona Dantea koji nije ni napravljen, a drugi put Betmen Tima Bartona iz 1989. Glumac kaže da je ta audicija kod Bartona njegova najgora u životu jer se trudio da ga ubijedi da nije pravi izbor za tu ulogu, u čemu je i uspio.
Ema Votson – La La Lend
Prvobitni kasting za ovaj film uključivao je Majlsa Telera i Emu Votson, ali je to promijenjeno. Votsonova je objasnila da je u pitanju rano vezivanje poznatih imena za film, prije nego što je išta uopšte i bilo dogovoreno. Umjesto nje, ulogu je dobila Ema Stoun, koja je na kraju nagrađena Oskarom.
Šon Koneri – Gospodar prstenova
Čarobnjaka Gandalfa mogao je da tumači čuveni Šon Koneri, ali je to odbio. Kaže da nikad to nije razumio, uprkos tome što je pročitao i knjige i scenario i pogledao filmove. Ser Ian MekKelen je za svoje tumačenje Gandalfa zaslužio nominaciju za Oskara.
Kristina Eplgejt – Pravna plavuša
Uloga koja je fenomenalno legla Riz Viterspun prvobitno nije bila namenjena njoj, već Kristini Eplgejt. Eplgejtova, koja se već proslavila tumačenjem ne baš najbistrije plavuše, nije htjela da se ponavlja i tek kasnije je shvatila svoju grešku kada je odbila ulogu i priznala da je Riz odradila odličan posao.
Džon Travolta – Forest Gamp
Uloga Foresta Gampa ponuđena je Travolti, ali ju je on odbio kako bi snimio “Petparačke priče”. Tom Henks je preuzeo, a ova dva filma su se takmičila za Oskare 1995. godine.
Voren Biti – Ubiti Bila
Kventin Tarantino se svojski trudio da ubijedi Bitija da tumači naslovnu ulogu u njegovom filmu “Ubiti Bila”. Bitiju se nije sviđalo što je mnogo vremena moralo da se provede u Kini zarad snimanja scena i nije želeio da ostavi svoju djecu. Tarantino je izjavio da bi Biti odlično odglumio da je prihvatio, ali da nema zle krvi zbog odbijanja.
Vil Smit – Matriks
Tarantina je odbio i Vil Smit za ulogu u “Đangovoj osveti”, ali uloga koja je zaista izmakla Smitu je uloga Nea u Matriksu. Kada mu je predloženo, Smit nije vidio potencijal u toj ulozi, a kada je odgledao film, priznao je da on to ne bi odglumio kako treba i da je bolje što je ulogu dobio Kijanu Rivs.
Džulija Roberts – Zaljubljeni Šekspir
Džulija Roberts je trebalo da glumi u “Zaljubljenom Šekspiru”, ali samo u slučaju da Danijel Dej-Luis glumi sa njom. Kada je on odbio ulogu, i ona se povukla i tako je šansu dobila Gvinet Paltrou, koja je kasnije nagrađena i Oskarom upravo za tu ulogu.
Nikolas Kejdž – Rvač
Miki Rurk je bio prvi izbor reditelja Aronofskog, ali se smatralo da neće privući dovoljno publike, pa je uloga ponuđena Nikolasu Kejdžu. Iako je Kejdž prihvatio, shvatio je da ne bi mogao da postigne potreban izgled bez upotrebe steroida što nije želio, tako da je uloga ipak pripala Rurku.
