U salonu kafea “Gran” u Parizu 28. decembra 1895. godine braća Ogist i Luj Limijer, francuski hemičari, industrijalci i pronalazači, prikazali su prvi film u istoriji kinematografije “Izlazak radnika iz fabrike”, koji je trajao svega 50 sekundi, a tada su pioniri kinematografije upriličili i prvu javnu projekciju filmova za koju su se plaćale karte.
Osim “Izlaska radnika iz fabrike”, prikazani su i filmovi “Baštovan”, “Izlazak učesnika kongresa fotografije u Lionu”, “Jahači”, “Pecanje zlatne ribice”, “Kovači”, “Bebin doručak”, “Skakanje na ćebe”, “Trg Kordelije u Lionu” i “Kupanje u moru”.
Svaki od filmova bio je “dug” 17 metara filmske trake, a trajao je manje od jednog minuta.
Zapravo, prve pokretne slike bili su kratki dokumentarni filmovi na kojima su prikazani – radnik koji izlazi iz fabrike, željeznička stanica prepuna ljudi i voz koji prolazi, a prva projekcija filmova ostavila je publiku bez teksta, dok je jedan od novinara tada zabilježio da je to nesumnjivo najčudniji pronalazak u našoj epohi.
Luj Limijer razvio je metodu za pravljenje fotografskih ploča 1882. godine, a do 1894. u fabrici koju su braća zajedno osnovala, u kojoj se izrađivao fotografski materijal – hartije i hemikalije – proizvedeno je 15 miliona ploča svake godine.
U istoriji se spominju braća Maks i Emil Skladanovski iz Njemačke, koji su tvorci uređaja pod nazivom bioskom, Francuz Anri Žoli je zadužen za fotoozotrop, kao i mnogi drugi koji su zaslužni za veliki broj pronalazaka koji su u vezi sa filmom. Međutim, braća Limijer se ističu svojim pronalaskom: prenosivom kamerom koja ima ručno upravljanje, zahvaljujući kojoj je bilo moguće snimanje portreta, odnosno prizora iz života.
Godinu dana poslije prve projekcije kratkih dokumentarnih filmova braća Limijer su napravila više od 40 filmova, snimajući svakodnevni život u Francuskoj. Pravili su i prve filmske žurnale i slali ekipe da snime novi materijal širom svijeta.
Svojim filmovima postavili su i temelje za određene filmske žanrove, a upravo su njihovi kratki dokumentarci preteča sovjetskih dokumentarnih filmova i italijanskih filmova neorealista.
Od prvih filmova braće Limijer, koji su trajali manje od jednog minuta, do najnovijih svjetskih hitova rađenih u digitalnoj tehnologiji prošlo je više od 125 godina i skoro sve se promijenilo, ali čojvekova potreba da iza sebe ostavi originalan trag ostala je ista.
