Ako ste pomislili da je sve rečeno o Elvisu Prisliju, grdno se varate. Na Netfliksu je dostupan najnoviji dokumentarac “Return of the King: The Fall and Rise of Elvis Presley” o kralju rokenrola koji se bavi ključnim momentom u njegovoj karijeri, a koji je ujedno i promijenio istoriju muzike 1968. godine.
Dokumentarac istražuje jedan od najznačajnijih perioda njegove karijere.
Prateći Elvisov meteorski uspon do superzvijezede pedesetih, film počinje pričama o ranom životu zvijezde, prije nego što se upusti u kompleksnost njegovog odnosa sa menadžerom “pukovnikom” Tomom Parkerom.
Šezdesete su bila decenija koja je najavila dramatičnu promjenu u politici, pop kulturi i muzici. Ali umjesto da bude u epicentru još jedne muzičke revolucije, Elvis je stajao po strani.
Pod stalnim nadzorom Parkera, Elvis je bio zauzet snimanjem gomile sve dosadnijih holivudskih filmova.
On je zajedno sa Elizabet Tejlor trebalo da igra u filmu “Priča sa zapadne strane”, međutim njegov menadžer je odbio jer bi Prisli mogao da otpjeva samo šest umjesto 12 pjesama i ne bi imao ekskluzivna prava na muziku.
Umjesto na ulicama Njujorka, Elvis se našao na plažama Pacifika, snimajući još jedan od bezbroj istih filmova. Dok je on snimao filmove svijet se mijenjao.
Pojavili su se Bitlsi koji su “zbrisali sve”.
Prisila se u dokumentarcu prisjetila ovog vremena u Americi, pominjući kako su Bitli došli u njihovu kuću u Bel Eru.
“Samo su bili opčinjeni njime”, prisjetila se udovica kralja rokenrola.
Bitlsi su bili prvi muzičari koj su zaista pisali i svirali svoju muziku. Dok se nisu pojavili na muzičkom nebu, postojala je stroga podjela na one koji pišu i oni koji izvode pjesme.
Sedam godine jurnjave za filmovima ozbiljno je narušilo Elvisovu reputaciju.
U oktobru 1967. godine Parker je predložio ugovor za TV specijal za NBC. Sklapanje ugovora vrijednog 1.25 miliona dolara ne samo da je bio unosan za Elvisa, već je doveo do toga što mnogi smatraju najvećim rokenrol nastupom ikada emitovanom na televiziji.
Trijumf Prislija koji se desio pred milionskim auditorijum je i ujedno kraj filma.
“Tražio je način da može da živi tamo gdje bi mogao da bude sam sa sobom. Posebnost tog događaja je to što je upravo pronašao to mjesto. Kada ljudi razgovaraju o Elvisu ili njihovom razočarenju njime, često kažu: “Nije išao tamo gdje ga je sudbina vodila”.
“Te noći 1968. godine otišao je tamo gdje je bila sudbina i sreo je”, zaključio je Brus Springstin, koji se takođe pojavljuje kao jedan od sagovornika u ovom Netfliksovom dokumentarcu.
