Prije tačno pola vijeka, uslijed previranja Vijetnamskog rata, rađanja pokreta za građanska prava, jačanja feminizma, pojave hipi kulture i brojnih drugih društveno-političkih promjena koje su preplavile svijet, Luj (Louis) Armstrong snimio je posljednji veliki hit u svojoj dugoj karijeri, jednostavnu i veselu odu miru i bratstvu “What a Wonderful World”.
Muzički revolucionar ranog 20. vijeka i jedan od najuticajnijih umjetnika u istoriji džeza, Armstrong (1901-1971.) je te 1967. bio ponešto marginalizovan, piše Los Angeles Times.
Iz svijeta džeza istisnuli su ga mlađi izvođači bibopa i drugih posleratnih muzičkih stilova, a veliki “Satchmo”, “Satch” ili “Pops”, kako su ga zvali, postao je u očima novih generacija neka vrsta staromodnog zaostatka nekog ranijeg, primitivnijeg muzičkog doba.
Ali, harizmatični muzičar se te godine ponovno vratio u svoj njujorški studio, 3,5 godine nakon što se njegova verzija brodvejskog mjuzikla “Hello, Dolly!” našla na prvom mjestu Bilbordove hit 100 liste i snimio pop baladu Boba Tilea i Džordža Dejvida Vejsa, koja će postati jedan od najvećih hitova njegove karijere.
Vejs je tvrdio da ju je napisao upravo za Armstronga, ali zapravo je prvo ponudio Toniju Benetu, koji je tada odbio – snimio ju je znatno kasnije, pa tek onda Armstrongu, koji je navodno, zbog jednostavnosti i naivnosti teksta, takođe u početku bio neodlučan.
Ipak, odlučio je da je snimi. Singl je objavljen uz slabu početnu reakciju u SAD – pjesma je uspjela da se popne tek na 116. mjesto Bilboardove Bubbling Under liste, gdje je provela relativno skromnih pet nedjelja, i to dijelom zbog toga što ABC Records, pod čijom je etiketom objavljena, nije uložio gotovo ništa u njenu promociju.
U Velikoj Britaniji je, međutim, priča bila sasvim drugačija – obožavaoci su poludjeli za “What a Wonderful World”, koji je skočio na broj jedan UK liste singlova i postao najprodavaniji singl u 1968. u toj zemlji, krenuvši uzlaznim putem višedecenijeske popularnosti.
U SAD je reizdan 1988. nakon što je 1987. korišćen u filmu o Vijetnamskom ratu “Dobro jutro, Vijetname” – tog puta dosegnuo je 32. mjesto Bilboardove liste singlova u Americi.
Armstrongova pjesma je 1999. godine uvrštena u Grammy Hall of Fame i od tada je snimljena u interpretacijama brojnih muzičara, među kojima su i Roj Klark, Nik Kejv, Rod Stjuart, Sara Brajtman, Zigi Marli, kao i pank rokera Džoija Ramona, pa čak i havajskog pjevača i svirača ukulelea Israela Kamakavivolea.
Povodom obilježavanja 50. godišnjice od prvog izdanja, Muzej Luja Armstronga u Kvinsu u Njujorku organizovao je izložbu “50 godina pjesme ‘What a Wonderful World'”, koja donosi rijetke fotografije i muzičke zapise koji pričaju priču o snimanju i nastanku legendarne pjesme.
