Sjećanje na američkog pjesnika i rok ikonu Džima Morisona

Danas se navršava 48 godina od smrti legendarng američkog muzičara i pjesnika Džima Morisona, čiji grob u Parizu predstavlja jednu od nezaoblizanih turističkih atrakcija pored Ajfelove kule, Jelisejskih polja, Trijumfalne kapije i Luvra.

Džim Morison, čije je pravo ime bilo Džejms Daglas Morison rođen je 8. decembra 1943. godine u američkom gradu Melburnu. Bio je pjevač i vođa “Dorsa” i smatran za jednog od najharizmatičnijih pjevača u istoriji rokenrola.

Njegova smrt u 27. godini, 3. jula 1971. godine u Parizu zaprepastila je njegove obožavaoce. Okolnosti njegove smrti i tajna sahrana bile su predmet beskrajnih glasina i igrali su značajnu ulogu u mistici koja nastavlja da ga okružuje.

Morison je ostao jedan od najpopularnijih i najuticajnijih pjevača u istoriji roka, dok su pjesme “Dorsa” postale obavezne u kompilacijama radio stanica koje su puštale klasičnu rok muziku.

Do danas je Morisom široko poštovan kao prototip rok zvijezde – grub, privlačan i misteriozan.

Najpoznatije pjesme “Dorsa” su “The End”, “When the Music is Over”, “Light my Fire”, “Crystal Ship”, “LA Woman”, “Riders on the Storm” i “Break on Through”.

Uticao je na mnoge umjetnike, među kojima su slavni Peti Smit, Jan Kertis i Igi Pop.

Pored muzike, Morison je kao pisac i pjesnik bio pod uticajem Fridriha Ničea, Vilijama Blejka, Šarla Bodlera, Džeka Keruaka, a posebno Artura Remboa, često govoreći za sebe da je “Rembo u kožnoj jakni”.

Za života je uspio da izda dvije knjige “The Lords – Notes on Vision” i “The New Creatures”. Posthumno su izdate još dvije zbirke pjesma “Wilderness” i svjetski poznat “The American Night”.

Umjetnik je bio jedan od rijetkih visoko školovanih muzičara svog vremena. Završio je Univerzitet u Kaliforniji – UCLA, koji se smatra jednim od najboljih univerziteta u SAD.

Morison je sebe prvenstveno smatrao pjesnikom, a jednom prilikom je rekao: “Ako moja poezija teži da dostigne bilo šta, to je da oslobodi ljude od ograničenog toka života u koji gledaju i osjećaju”.

Sahranjen je na čuvenom groblju Per Lašez u Parizu na kojem su sahranjeni velikani svjetske književnosti, umjetnosti i slavne ličnosti kao što su Žan-Batist Poklen – Molijer, Frederik Šopen, Oskar Vajld, Onore de Balzak, Marsel Prust, Marija Kalas, Isidora Dankan, Đoakino Rosini, Žorž Bize, Ivan Montan, Simon Sinjore i Edit Pjaf.