1941. SAD ušle u II svjetski rat
Dan nakon napada japanske vojske na američku bazu Perl Harbor, američki Kongres objavio je rat Japanu, pa su SAD i zvanično ušle u rat na današnji dan 1941. godine. Zbog okeana koji su ih odvajali od Evrope i Azije, te u domaćoj politici vladajućeg izolacionizma, SAD su 1930-ih vrlo malo ulagale u odbranu, vjerujući da će se budući rat izbjeći, odnosno da SAD u njemu neće učestvovati. Jedini izuzetak je bila ratna mornarica, koja se razvijala zbog sve većeg suparništva SAD s Japanom u području Tihog okeana. Zbog velikih udaljenosti između pojedinih tačaka u Tihom okeanu, veliki je naglasak stavljen na avijaciju, odnosno koordinaciju njenih aktivnosti s mornaricom. Zbog toga su SAD, slično i Japan, razvile vrlo kvalitetnu i izvježbanu mornaričku avijaciju te sagradile nekoliko nosača aviona. Veliki su napori uloženi i u razvijanje tehnika za amfibijske operacije, odnosno brzu gradnju aerodroma i luka na izolovanim ostrvima. Relativo kasni ulazak SAD u rat je omogućio učenje na tuđim iskustvima, dok su mnogi od tih nedostataka kompenzovani industrijskom moći SAD koja je, slično kao i SSSR, kvalitativne nedostatke izbrisala kvantitetom. Tadašnji američki predsjednik Frenklin Ruzvelt uporno je pokušavao da ubijedi građane da uđu u rat, ali njegov prioritet prije Perl Harbura je bila Evropa koju je tada već pokorio Hitler, a ne rat na Pacifiku. Ruzvelt je želio da se uključi u rat protiv Njemačke, pa mu je sukob sa Japanom bila otežavajuća okolnost.
1943. Rođen Džim Morison
Džejms Daglas Morison bio je američki pjevač, tekstopisac, pisac, pjesnik i vođa rok grupe The Doors. Smatran je jednim od najharizmatičnijih pjevača u istoriji rok muzike. Takođe je i autor nekoliko knjiga pjesama, kratkih dokumentarnih filmova i ranih muzičkih spotova. Izdavanjem drugog albuma “Strange Days”, “Dorsi” su postali jedan od najpopularnijih rok bendova u SAD. Njihova mješavina bluza, džeza i roka sa primjesama psihodelije nikada ranije nije bila poznata. Morisonova smrt u 27. godini je zaprepastila njegove obožavaoce. Okolnosti njegove smrti i tajna sahrana su bile predmet beskrajnih glasina i igrali su značajnu ulogu u mistici koja nastavlja da ga okružuje.
1980. U nekadašnjeg člana Bitlsa ispaljena četiri hica, o okolnostima se i danas nagađa
Navodni obožavalac u Njujorku ubio muzičara Džona Lenona
Na današnji dan 1980. godine oko 22:50 sati ispred njujorškog hotela Dakota odjeknulo je pet hitaca, od kojih su četiri su smrtno ranila Džona Lenona koji je, 25 minuta kasnije, u bolnici Ruzvelt, proglašen mrtvim. Ubica Mark Dejvid Čepmen rekao je da je ubio slavnog muzičara zato što je htio da postane “neko”, a navodno je uobrazio da je pravi Lenon i da mu je glas u glavi rekao da ubije lažnog Lenona. U intervjuu, kojeg je dao jedanaest godina nakon ubistva, Čepmen je ispričao kako je ubistvo Lenona bilo njegova životna misija. I 35 godina nakon ubistva, Čepmen se nalazi u zatvoru Atika u državi Njujork. Osuđen je na doživotnu kaznu. Zvanična istraga o tome šta se zaista dogodilo nikada nije vođena. Suđenja i vještačenja, kao ni rekonstrukcije ubistva nije bilo jer je Čepmen odmah priznao ubistvo. Ipak, ovaj događaj bio je povod za brojne sumnje, naročito jer nije tajna da je Lenon bio politički aktivan. On je kroz muziku pozivao na revoluciju, a njegova pjesma “Heroj radničke klase” predstavlja kritiku razlika socijalnih klasa.
1949. Generalna skupština UN zatražila je od svjetskih sila da priznaju nezavisnost Kine nakon bjekstva Čang Kaj-šeka na Tajvan.
1966. Sporazum o zabrani nuklearnog oružja u kosmosu potpisalo je 28 zemalja, uključujući SSSR i SAD.
1974. Grci su na referendumu velikom većinom glasali za republiku, a protiv restauracije monarhije.
1991. Lideri Rusije, Bjelorusije i Ukrajine Boris Jeljcin, Leonid Kravčuk i Stanislav Šuškevič potpisali su u Minsku Belovežski sporazum o formiranju Zajednice Nezavisnih Država. Time je SSSR prestao da postoji.
2000. U Otavi održan prvi svjetski samit posvećen kulturi i umjetnosti na kojem je osnovana Međunarodna federacija agencija za podršku umjetnosti.
2005. Norveška je usvojila zakon kojim se norveške firme obavezuju da do 2008. godine najmanje 40 odsto članova upravnih odbora moraju da budu žene. U suprotnom, kompanije će se suočiti sa opasnošću od zatvaranja. Ovo je prvi zakon ove vrste u svijetu.
