Najluđi eksperimenti koji su šokirali svijet i stručnu javnost

Božija kaciga

Majkl Persinger je istraživač kognitivne neuronauke koji je napravio kacigu pomoću koje se ‘može komunicirati sa Bogom ili sa duhovima’. Svoj izum je nazvao “Božija kaciga”.

Njegova kaciga se, najblaže rečeno, igrala sa magnetnim poljem mozga ispitanika zbog čega je njih 80% tvrdilo da u sobi osjećaju prisustvo Boga ili preminule voljene osobe. Ali Persinger nije stao samo na ovom istraživanju. On je kasnije čak tvrdio da su vanzemaljci krivi za seizmičke aktivnosti na Zemlji, ali ovo nas i ne iznenađuje jer je na kraju ipak ustanovljeno da “Božija kaciga” zapravo samo izaziva snažne halucinacije u mozgu.

Hirurg samom sebi zabio cijev u srce

Njegova metoda je bila krajnje neobična i bizarna, zbog nje je čak i otpušten, ali je na kraju ipak i nagrađen Nobelovom nagradom. Verner Forsman bio je hirurg iz Njemačke koji je 1929. godine izveo eksperiment na sebi.

On je samog sebe stavio pod lokalnu anesteziju, te kroz ruku gurnuo kateter (cijev) sve do svog srca. U takvom stanju, nonšalantno je ustao i otišao do sobe u kojoj je sam sebi napravio rendgenski snimak. Zbog ovog postupka je dobio otkaz, a 1956. godine je dobio i Nobelovu nagradu za medicinu – jer je razvio postupak koji je omogućio kateterizaciju srca, invazivnu dijagnostičku metodu u kardiologiji u toku koje se kateter (tanka savitljiva plastična cevčica) provlači kroz prethodno „plasiranu“ kanilu na ulazu u arteriju ili venu u preponi ili ruci, kroz krvni sistem prema srcu.

Spavanje s otvorenim očima

Ian Osvald, istraživač spavanja i psihijatar sa Univerziteta u Edinburgu nastojao je da otkrije da li osoba može zaspati i u najčudnijim okolnostima.

Godine 1960. godine Osvald je zalijepio kapke volontera, tako da nisu mogli zatvoriti oči, a ispred njih je stavio svjetlo koje treperi (50 cm od očiju). Takođe ih je i elektro šokirao i puštao im glasnu muziku. Međutim, svi ispitanici su na kraju je zaspali, a neki čak i u roku od samo 12 minuta. Njegov zaključak – redovni i ponavljajući ritam im je omogućio da zadrijemaju.

Vraćanje iz mrtvih

Robert E. Korniš, čudo od djeteta sa Univerziteta Kalifornija, Berkli koji je diplomirao sa 18 godina, a doktorirao sa 22, bio je zainteresovan da vrati mrtve u život.

Godine 1930. godine pokušao je oživjeti nekoliko mrtvih životinja tako što bi ih stavio na klackalicu kako bi se njihova krv mogla kretati, a zatim bi im ubrizgavao adrenalin i antikoagulanse. Par životinja je u tom momentu čak i oživilo, iako su bile slijepe sa jakim oštećenjem na mozgu. Nakon par trenutaka, životinje su opet proglašene klinički mrtvim. Korniš nikada više nije ponovio svoj ‘uspjeh’.

Studija o Orgon energiji

Psihoanalitičar Vilhelm Rajh imao je poprilično neobičnu ideju 1940. godine. Smatrao je da se ljudi mogu napuniti ‘Orgon energijom’ koja bi im poboljšala seksualni i emotivni život, a koja bi čak mogla kontrolisati i vremenske uslove.

Rajh je vjerovao da svi ljudi posjeduju polje univerzale životne energije koje je nazvao Orgon, a čak je napravio i mašinu koja je to polje mogla detektovati, pa čak i akumulirati kako bi se njome kasnije moglo kontrolisati vrijeme, emocije i seksualnost. Psihoanalitičari i ostali naučnici su se brzo ogradili od ove ideje, i prozvali Rajhaa pseudonaučnikom. Kasnije je čak i uhapšen, a na kraju je preminuo u misterioznim okolnostima.