Život Pokahontas, vjerovatno najpoznatije ličnosti među američkim starosjediocima, prati niz neistinitih priča, a mi vam predstavljamo neke od njih.
1. Njeno ime je bilo Pokahontas
Rođena oko 1596. godine, Pokahontas je navodno bila omiljena ćerka poglavice plemena Pouhatan Algonkin.
Kao što je i danas često među američkim urođenicima, ona je dobila brojna imena, uključujući Matoaka i Amonute, a imala je i nadimak iz detinjstva đavolak i mala čigra.
To nije bilo ime koje bi ona zadržala, ali ipak zbog Džona Smita, koji ju je u pismima nazivao Pokahontas, tako je ostala poznata u istoriji.
Nakon što se 1614. godine udala za Džona Rolfa, poznatog uzgajivača duvana i prešla u hrišćanstvo, Pokahontas je izabrala drugo ime Rebeka, a ponekad su je nazivali Lejdi Rebeka.
2. Pokahontas je spasila Džona Smita
Mnogo puta smo čuli priču da je 1607. godine, ubrzo nakon dolaska u Džejmstaun, Džon Smit bio zarobljen, a njegovi tamničari su organizovali ceremoniju na kojoj je trebalo da ga batinjaju do smrti, ali da se Pokahontas bacila preko njega i spasila mu život – ovo je jedan od najvećih mitova o njoj.
Smit jeste imao branitelje, ali većina istoričara sumnja u istinost njegovih tvrdnji. Nijedan član naroda Algonkuian nikad ne bi ratnog zarobljenika ubili na taj način, a Wahunscenaca nikad ne bi povlađivao ćerkinim željama u ovakvoj situaciji. Pritom je sasvim sigurno da ne bi prestali s batinama samo zato što je tako rekla jedna djevojčica.
Neki istoričari ovu priču opovrgavaju činjenicom da Smit nikad nije spomenuo da je Pokahontas spasila njegov život do 1624. godine kada su Wahunsenaca, Rolf i Pokahontas već bili mrtvi.
3. Odnos Engleza prema Pokahontas
Po svemu sudeći, Englezi su uživali u Pokahontasinom prisustvu u Džejmstaunu. Ona im je donosila hranu od svog oca i spasavala ih gladi, ali prema istoričarima, kolonisti nikad nisu namjeravali da žive u miru sa svojim susjedima i nikada se ne bi zahvalili urođenicima na hrani, već Bogu. Kad je rat izbio 1609. godine, Pokahontas je prestala da se pojavljuje u Džejmstaunu i nestala iz istorijskih spisa, a pojavljuje se ponovo 1613. godine kad ju je engleski kapetan Semjuel Argal kidnapovao i držao u zatočeništvu. Svoju slobodu je dobila nakon što je prešla u hrišćanstvo i udala se za Rolfa, a ovaj savez je doveo do ere mira između Alonkuina i Engleza, koji je trajao do 1622. godine.
Prema nekim izvorima, Pokahontas je bila udata za ratnika Kocouma prije otmice, a ove priče američkih urođenika prate i priče da su Englezi ubili Kocouma i da je Pokahontas bila silovana u zatočeništvu.
Tokom svog putovanja u Englesku, Pokahontas je bila predmet fascinacije. Poštovali su je, a čak je upoznala i kralja i kraljicu. Ipak, ubrzo se razboljela i umrla 1617. godine, nakon što je krenula na put do domovine. Većina naučnika misli da je stradala od tuberkuloze, malih boginja ili druge bolesti, iako su njena sestra i zet vjerovali da je otrovana.
4. Pokahontas i Smit su bili zaljubljeni jedno u drugo
Uprkos Diznijevoj priči, istorijski podaci ne podupiru priču o ljubavnoj priči Pokahontas i Džona Smita. Zapravo, razlika u godinama je bila velika i praktično je bilo nemoguće da budu u vezi – Pokahontas je imala 12 godina tokom ponovne posjete Džejmstauna 1608. goidne, a Smit je tad imao 28 godina.
Smit je napustio Džejmstaun naredne godine i oni su se ponovo sreli tek u toku Pokahontasinog dugog putovanja u Englesku 1616. i 1617. godine, kada je prema Smitovim riječima, bila toliko preplavljena emocijama da je jedva mogla da govori.
