Tores del Paine se može okarakterisati kao nepristupačna i zabačena divljina izuizetne ljepote. Nalazi se na samom jugu Čilea, južno od „svega“. Subpolarni uslovi i velika udaljenost od civilizacije pomogli su da ovaj jedinstveni ekosistem ostane gotovo neukaljan ljudskim aktivnostima.
Legenda o nastanku
Legende lokalnih Indijanaca kažu da je lukava zmija Kai Kai izazvala snažan plimski talas s namjerom da potopi Tores del Paine i uništi neprijateljsko ratničko pleme koje se doselilo. Kada se voda povukla, Kai Kai je zgrabio 2 najbolja ratnika tog plemena i od njih stvorio granitne figure visoke preko 2.000 m. I dan danas ove 2 figure u kombinaciji sa tri Tores figure visoke 2.250 do 2.500 m gospodare prostranstvom nacionalnog parka.
Jedinstvena priroda Parka
Iako se lednici povlače sa ovog prostora oni i danas predstavljaju glavni agens u formiranju reljefa i pejzaža. Najveći lednici Grej, Tindal i Balmaseda iako su tek ostaci nekadašnjih moćnih lednika plijene ljepotom i podsjećaju kakvi su uslovi vladali na našoj planeti tokom ledenih doba.
Odlamanje ogromnih komada leda sa lednika Grej uz gromoglasnu buku i njihovo uranjanje u istoimeno jezero spektakularan je prizor.
I sjeverno i južno od ovog ledničkog područja mogu se pronaći prelijepa glacijalna jezera: Diskon, Paine, Grej, Pohoe, Nordenskjold, Laguna Armarga itd….Otapanjem lednika vodom se hrani rijeka Paine, glavni riječni tok u području na čijem toku se nalaze tri bajkovita vodopada – Paine, Salto Grande i Salto Čiko.
Bogata subpolarna flora i fauna
Najpoznatija životinjska vrsta regije je svakako gvanaka, stidljiva i nešto sitnija rođaka kamile. Ova ugrožena vrsta najčešće se sreće u zaštićenim područjima parka. Nekoliko vrsti lisica gospodari prostranstvom u potrazi za glavnim izvorom hrane, malim zečevima donijetim iz Evrope poznatim kao Kuvjeovi puhovi. Najveći grabljivac na teritoriji je puma. Najbrojniju koloniju imaju ptice, među kojima se izdvaja andski kondor.
Talasaste livade koje se njišu na snažnom polarnom vjetru prepoznatljiva su slika Tores del Paine-a. Padine planina obrasle su posebnom vrstom bukve, poznatijom kao čileanska trešnja, iznad kojih se nastavlja pojas pod trešnjom Ognjene zemlje. Posebno lijepim se smatra sljedeći visinski pojas u kome pod uticajima surove klime rastu jako niska stabla drveća, pravi prirodni bonsai. Žbunaste biljke sa plodovima sličnim borovnicama upotpunjuju bogatu foru koja odolijeva subpolarnim izazovima.
Ostaje utisak da je izolovanost i nepristupačnost onemogućila ljude da zauzmu i ugroze ovaj kutak prirode.
Predivno!