Berlinski zid dijelio je njemački glavni grad 28 godina, dva mjeseca i 26 dana. Danas, 5. februara proći će isto toliko otkako je srušen.
Tamo gdje je nekada, tokom Hladnog rata, bila granica američkog i sovjetskog sektora, sada glumci amateri u vojnim uniformama “čuvaju” repliku stražarske kućice, piše hrvatski portal Index.hr i podsjeća da je u noći 9. novembra 1989. komunistički režim Istočne Njemačke bio u agoniji i nije mogao zaustaviti masu koja je mirno probila Berlinski zid.
Danas čuveni zid predstavlja samo “čas iz istorije”, pogotovo mladima koji ni nemaju svijest o Hladnom ratu, podjelama, velikoj razlici u standardu između zapada i istoka i velikom siromaštvu…
Ali, oni stariji na istoku Nemačke do danas se osećaju uskraćeno, iako je od 1989. njihov životni standard porastao, nezaposlenost pala, a gradovi su dotjerani. Na istoku, međutim, ukazuju na niže penzije, sela koja polako umiru, ali i na veliki broj radnika koji odlaze. Upravo na bazi tog nezadovoljstva na istoku je, na izborima kao druga bila krajnje desna populistička stranka Alternativa za Njemačku (AfD) postali su druga snaga na području bivše Istočne Njemačke.
Gregor Gisi, jedan od osnivača stranke Ljevica, ima jednostavno obašnjenje. “Istočnonemačko porijeklo smatralo se nekako manje vrijednim”, kaže Gisi, jedan od retkih političara iz bivšeg komunističkog režima koji je ostvario uspješnu političku karijeru nakon ujedinjenja Njemačke. On kao najveći propust procesa ujedinjenja vidi to što “Zapad nikada nije bio stvarno zainteresovan za Istok”.
Mnogi danas kroitikuju istorijski prostor oko kontrolne tačke “čarli” jer kako kažu izgleda poput Diznilenda, a muzej Hladnog rata, o kom se godinama priča, još nije počeo da se gradi.
