Ne, nije petak 13-i, niti je riječ o nekom od mnogih, sličnih kadrova iz horor filmova američke hiper produkcije.
Nije ni fatamorgana, dragi čitaoče!
Slika je realnost pljevaljskog decembra. Onog decembra magle i smoga. Decembra u kojem u pljevaljskoj atmosferi lebde razni kancerogeni elementi. Decembra kao iz one pjesme Bijelog dugmeta “vani je smog, decembar i mrak“! Samo što su umjesto persijske princeze, koju je onako sjetno u istoj pjesmi dozivao Bregović, Pljevljaci dobili vješticu.
Vješticu na metli, pomišlja gledalac na prvu. Ali, avaj, otkud vještica?, pita se zakleti realista i protivnik svega nadčulnog i trenscedentalnog.
Ne, nije vještica, već ona iskra ljudske inventivnosti, domišljatosti, onaj pokušaj da se surova realnost premosti nečim šaljivim, nečim što ni sve čestice koje tako redovno truju pljevljake ne mogu ubiti.
Tako je jedan Pljevljak iskoristio krajolik i banderu da se našali, da unese bar zrno optimizma u ove sumorne decembarske dane, dok su rijetki prolaznici sa ogromnim čuđenjem posmatrali ovaj novi pljevaljski fenomen.
Ugalj treba de se osuši, isto kao drva. Plus što je pljevaljski ugao veoma lošeg kvaliteta. Ali svi pljevljaci ga trpaju onako mokrog u peći i onda im je neko drugi kriv što im je grad zagađen?!