Šubara bez glave

Piše

Mihailo Terzić

Onomad delegat u Skupštini Srbije, pravosnažno osuđen za ratne zločine, doktor prava Vojislav Šešelj, na redovnoj sjednici Skupštine pozva “braću četnike” da nađu neobrijanog i mjesec dana neokupanog četnika da bude seksualni “trener” povjerenici za zaštitu ravnopravnosti Brankici Janković, zbog toga što je štitila novinarku Danas-a, koja je komentarisala neprimjeran odnos države Srbije prema genocidu u Srebrenici i zbog toga je i ona bila izložena javnim uvredama Šešelja.

Mogao je četnički vojvoda Šešelj da upotpuni pomalo zaboravljeni avetinjski lik četnika koji je ostao u crnom nasljeđu i crnogorske istorije i sjećanja potomaka njihovih žrtava. Likova sa kamom u zubima, znojave i okrvavljene ljudske nakaze koji ostaviše pogan trag beščašća i užasa, od Cuca do Plava i od Žabljaka do Pljevalja. A po zlu ih znaju i potomci njihovih žrtava širom avnojske Jugoslavije.

A eto u 21. vijeku, ratni zločinac sjedi u najvišem zakonodavnom organu evropske države Srbije, koja se kune u evropske vrijednosti, a istovremeno pogleduje na sve četiri strane bez jasnih namjera. Razapeta između tamnog vilajeta i modernih izazova, između Dušanova carstva i savremenih građanskih sloboda, između nebeske Srbije i zemaljske stvarnosti. Između percepcije obmane i samoobmane, sopstvenom veličinom i realnom stvarnošću sopstvenog političkog ništavila.

Kao da vozi po unutrašnjem pasu kružnog toka sa upaljena sva četiri žmigavca bez jasnog stava na koji će izvoz krenuti. Sama zbunjena, zbunjuje svoje političke i ekonomske partnere i saradnike. Kažu, da brodu koji ne zna u koju luku plovi, nijedan vjetar nije povoljan.

A možda politički otac aktuelnog predsjednika Srbije, po dogovoru, ispaljuje probni ćorak za procjenu tajminga odbrane “ugroženog srpstva” i dana “D” za bojevi pucanj i konačno “oslobađanje” “srpskih zemalja i srpskog roda”.

VELIKOSRPSKI SPIN MAJSTORI

A srpstvo u regionu je, kažu velikosrpski spin majstori, svakog dana sve više ugroženo? Mjeru te ugroženosti oni
mjere uspjehom njihovog ugrožavanja ustavnog poretka države u kojoj žive. Najveća ugroženost Srba bila je kada im nije uspio pokušaj državnog udara u Crnoj Gori!? Nedavno rekoše pravni organi Srbije da će, nakon dvije decenije, pokrenuti tužbu za zločine, protiv Milana Kučana, bivšeg predsjednika Slovenije. Nakon toga, desi se politički konflikt sa predsjednikom Bugarske, nije zbog krave Penke, nego zbog javno izrečenog mišljenja o Kosovu.

Tako se zatvorio krug palanačke nepodnošljivosti Srbije sa svim državama nastalim na prostoru bivše Jugoslavije, jer svi ugrožavaju Srbe i u CG, BiH, Hrvatskoj i Makedoniji eto i u Sloveniji…a tek Kosovo!

I tu na misao dođe istinitost  starog vica: Dobio Srbin premiju na loto igri. Ogroman novac. I pitaju srećnog dobitnika šta će sa tolikim novcem, a on kao iz topa: “Ma, prvo ima sve da’i tužim”.

Srbija nije dobila premiju, ali ubrzano nabavlja raketne sisteme, obnavlja avijaciju, protiv oklopna oruđa; NOR-e, “Dušane i Lazare”, ima suficit u budžetu, ima; partnere, prijatelje, strateške partnere, istorijske prijatelje, strane investitore. Jača materijalna baza odbrane Srbije. Kažu, da bude spremna ako je neko napadne? A šta ako Srbiju niko ne napadne?

Teško će se u 21. vijeku ponoviti Nemanjićka istraga Bogumila, a dežurna tema izmišljene “ugroženosti srpstva” u regionu, uvijek je zgodan razlog da se pokrene mašinerija za odbranu; srpskog roda, srpskih zemalja i srpskih grobova.

Da se vaskrsne nebeska Srbija uz svetosavski zavjet i blagoslov SPC. A prolazi četvrt vijeka, prosjek kada je Srbija u prošlom vijeku ratovala. Kažu ratove je dobijala ali mir je gubila. Otac srpske nacije Ćosić, kaže da je to sve laž – “državna laž”, laž koja samo u Srbiji, na kraju, može da postane istina.

Pred usijanim glavama, a’la Šešeljeva, u kojima se rađa geneza političkog zla i patokratskom subvezivnom kadrovskom pratnjom, javlja se realan problem.  Neće više roditelji slati jedince da brane sulude ideje Srbija nema potrebnu živu silu spremnu za novo žrtvovanje suludim idejama. Najsposobniji napuštaju državu, a svoje sinove jedince, roditelji više nijesu spremni da žrtvuju za deluzivne Projekte Velikog Zla.

Većina građana Srbije želi da živi u uređenom demokratskom društvu, a mjesto u “nebeskoj Srbiji” prepušta onima koji uporno tamo druge šalju, a oni se lagodno baškare u zemaljskoj Srbiji.Uzalud se vrši masovna indoktrinacija i psihološka mobilizacija patriotske javnosti Srbije, da su im svi u regionu činili zla, da ih mrze i da su nevini srpski sinovi uludo ginuli od Slovenije do Makedonije i Kosova.

A najgore je to, što su sva ta zla “pravim” Srbima, prema njihovoj “fejk story”, činili bivši Srbi-bivša braća. Pokatoličeni, pocrnogorčeni, islamizirani, pomakedončeni…a dio i poslovenčeni (Bela krajina) – BIVŠI SRBI?

Širi se strategija šeherezade o elitizmu srpske nacije u regionu, koja je u fikciji velikosrpske ideologije DEMIURG za sve nacije i etnicitete na jugozapadnom Balkanu. To je prostor gdje , kao kaže bivši predsjednik Srbije Nikolić “deca treba da se rađaju sa srpskim genetskim materijalom i sa srpskim kodom”. Ta baksuzna ideološka matrica “krvi i tla”, sa povampirenim četničkim prividom velikosrpskih iluzionista, ponovo prijeti miru među balkanskim narodima! Prijeti spoj, šubare, kokarde i Glave?!

CRNA GORA NAJDUBLJI OŽILJAK NA VELIKOSRPSKOM PROJEKTU

Čini se, da su najdublji ožiljak na velikosrpskom projektu učinili crnogorski patriote referendumskom odlukom o obnavljaju milenijumskih temelja crnogorskog državotvornog nastajanja i postojanja i opredjeljenje za viziju, u društvu slobodnih i savremenih država, daleko od zloćudnog uticaja tamnog vilajeta.

Neki su tvrdili da je to bio “posljednji ekser u mrtvački kovčeg velikosrpstva”. Čini se, da će trebati još eksera? No zvaničnici aktuelne Srbije, zbog palanačke sujete, sada tvrde da su oni dozvolili da im Crna Gora izmakne ispod velikosrpskih hegemonističkih kandži.

Da su premalo učinjeli da stimulišu podaničko potiskivanje crnogorskog subjektiviteta. Premalo su proizveli Mefista i Efijalta koji pate od beogradskog kompleksa više vrijednosti.

Tako kreatori Projekta Velikog Zla, indirektno saopštavaju crnogorskim patriotima, da je njihova sloboda “data” a osamostaljenje “dozvoljeno”, što bi trebalo da znači, da ono što je dato i dozvoljeno može biti oduzeto i zabranjeno.

Sve veći broj javnih medija u Srbiji, programskim sadržajima, kontinuirano i uz pomoć velikosrpskih nacionalista i pseudo eksperata nacionalističkog zanimanja, pričaju zavodljive “lažne priče” i stvaraju simulaciju fikcije pogrešne percepcije stvarnosti sa ciljem, da od nedovoljno informisanih građana stvore potrebnu kritičnu masu žive sile, koja će biti žrtvovana za sulude ciljeve “nebeske Srbije”.

Ljudi koji kreiraju masovne prevare lažnim pričama, zapravo, nemaju ciljeva, oni imaju, par keselans, dijagnoze psihopata, koji se liječe konzervativnim populizmom i unesrećivanjem nevinih ljudi.

SPRIJEČITI NOVO ZLO JE IZAZOV ZA SVE U REGIONU

Za sada se jasno uočava – šubara sa kokardom, kao prepoznatljiv anticivilizacijski znak, bez identiteta Glave u kojoj se kreira geneza novog političkog Zla u regionu. Spoj ova dva deluzivna čudovišta rađa patokratsku kombinaciju koja će da izazove civilizacijski sunovrat u regionu jugozapadnog Balkana i stvoriti, već viđenu, situaciju u kojoj “patokratski predatori postaju korisni idioti”.

Zamislite horor: tuce Šešeljevski mislećih glava sa pripadajućom ikonografijom kako uspostavljaju demokratiju u regionu jugozapadnog Balkana? To spriječiti je izazov intelektualnoj, naučnoj i stručnoj javnosti svih vjera i nacija u regionu.

Ne treba smetnuti sa uma misao L.Greenfeldove: “Doba nacionalizma nije prošlo, mi tek ulazimo u fazu neo nacionalizma”.

Zar savremeni dominantni politički trendovi u svijetu to, već, ne potvrđuju.